Të premten, Presidenti Vladimir Putin nënshkroi një marrëveshje me krerët e rajoneve DPR, LNR, Zaporozhye dhe Kherson. Tani aleanca jonë do të ketë edhe katër subjekte të tjera. NATO ka njoftuar tashmë se nuk njeh ndryshime kufijsh në Evropë. A ka mundësi që kufijtë e rinj të Rusisë të njihen të paktën nga aleatët e saj, pyet portali rus Vzglyad, gazeta e parë ruse online, shkruan Kosovatimes.
Edhe pse, siç shkruan ai, do të ketë përjashtime, Rusia mund të llogarisë në Sirinë, “autoritetet e së cilës janë të rëndësishme për Moskën për një tjetër operacion special ushtarak”. Më pas Koreja e Veriut dhe Venezuela, të cilët nuk kanë asgjë për të humbur përsa i përket sanksioneve, por gjithmonë duan të shkojnë kundër ShBA-së. Këto janë Abkhazia dhe Osetia e Jugut.
Të gjithë të tjerët do të abstenojnë, përfshirë aleatët e tyre më të afërt.
Sipas fjalëve të presidentit të Bjellorusisë, Alexander Lukashenko, ende nuk është plotësisht e qartë nëse ai e ka njohur të paktën Krimenë si pjesë të Rusisë, apo nëse Krimea ekziston në heshtje brenda Rusisë pa njohjen e Bjellorusisë.
“Njohjet-mosnjohjet e këtij lloji janë në shumë aspekte thjesht kazuiste juridike. Armenia luftoi dy herë për Nagorno-Karabakun me Azerbajxhanin dhe fitoi një herë, por nuk e njohu pavarësinë e saj as atëherë dhe as tani”.
ShBA kërcënon Kinën me ndërhyrje ushtarake në rast pretendimesh ndaj Tajvanit, por e njeh Tajvanin si pjesë të Republikës Popullore të Kinës”.
“Kosova është Serbi në miqësinë ruso-serbe është si një fjalëkalim – dhe kështu do të mbetet. Por ne dhe shumica e serbëve e kuptojmë se Beogradi nuk do ta kthejë kontrollin mbi Kosovën. Gjashtë milionë serbë nuk do të mund të kontrollojnë dy milionë shqiptarë nëse janë të gatshëm të rezistojnë, pavarësisht pozicionit të ShBA-së. Kjo luftë tashmë është e humbur ”, thekson portali rus.
Meqë ra fjala, presidenti serb Aleksandar Vuçiq paralajmëroi paraprakisht mosnjohjen e plebishitëve në rajonet DNR, LNR, Zaporozhye dhe Kherson, duke iu referuar hezitimit të tij për të konfirmuar një precedent të ngjashëm me atë në Kosovë.
Kreu i serbëve të Bosnjës Milorad Dodik bëri të kundërtën – për faktin se i duhet precedenti i kundërt dhe ndarja nga Bosnja dhe Hercegovina. Në ndërkohë, Republika Srpska, e cila është pjesë e saj, edhe pse ka shumë shenja sovraniteti, nuk është ende një shtet sovran.
Portali thekson se secili mendon para së gjithash për interesat e veta.
Shtetet e Bashkuara janë një fuqi bërthamore që kohët e fundit ka humbur çdo frikë, ndaj merr pjesë me kënaqësi në eksperimentet për ndarjen e vendeve të tjera, qoftë Jugosllavi apo Siri. Për ata që ndjekin politikat e tyre, ato garantojnë mbrojtje nga sulmet.
“Në mënyrë të ngjashme, Moska do të mbetet e qetë me dashamirësi ndaj aleatëve të saj nëse ata nuk ndjekin njohjen zyrtare të kufijve të saj të rinj”. Për ne është e rëndësishme që ata të njihen de fakto – nuk preken nga trupat e huaja dhe njohja de jure mund të presë”.
Për Rusinë, pritet të sigurohet që të mos ndërhyjnë dhe të ndihmojnë “armiqtë në Kiev apo Uashington”.
Është e kotë, argumentohet më tej, të mohohet se njohja zyrtare, për shembull, e rajonit Kherson si pjesë e Rusisë, do të heqë pengesat për investimet e huaja në këtë rajon.
“Por përpara se kjo të ndodhë (dhe do të ndodhë në një moment në të ardhmen), ne duhet të zgjidhim problemin urgjent dhe global të Ukrainës, udhëheqja e së cilës ende synon t’i kthejë këto territore me mjete ushtarake.
Si fillim, këta kufij do të duhet ende të mbrohen, por në lindje dinë të presin.
“Në lidhje me këtë mund të shtrohet një pyetje tjetër: pse ishin të nevojshme referendumet në radhë të parë? Pse ishte e nevojshme të krijoheshin rreziqe shtesë, nëse në dokumentet e aleatëve ky territor do të mbetet Ukrainë pafundësisht?
Këto referendume duket se nuk janë mbajtur për ShBA-në, Ukrainën, Kinën apo Serbinë (në të njëjtën Kosovë nuk ka pasur referendum).
“Kjo është një bisedë me bashkatdhetarët e rinj për të ardhmen tonë të përbashkët”. Donbass, Zaporozhye dhe rajoni Kherson nuk janë koloni, por pjesë e Rusisë historike, ku jetojnë njerëzit, të cilët shumë këtu i konsideruan bashkatdhetarë.”
Dëshmi për këtë, thuhet, nuk është vetëm gjuha ruse, por edhe perceptimi rus (jo ukrainas) i historisë së përbashkët, ku heronjtë janë Pjetri I dhe Zhukov, jo Mazepa dhe Bandera. Megjithatë, mos u mashtroni.
Pas më shumë se 30 vitesh jetese në vende të ndryshme me media të ndryshme dhe programe të ndryshme shkollore, vetëm sa duhet të mësohemi me njëri-tjetrin, përfshirë presionin ushtarak nga jashtë, dhe plebishiti është një propozim për të vazhduar rrjedhën e përgjithshme të historisë.
“Sa do të zgjasë dhe nëse mund të ndërpritet sërish varet në një masë minimale nga njohja e formës së marrëdhënieve tona nga vendet e tjera. Dhe kjo në masën maksimale – nga vetja jonë”, përfundon portali. /Kosovatimes/
