Do të duhet kohë për të vënë në funksion sistemin, por do t’i jepte Ukrainës një nga mbrojtjet më të avancuara evropiane kundër sulmeve të të gjitha llojeve.
Pa epërsi në qiell, Rusia nuk mund të ndalojë kundërsulmin e Ukrainës, as nuk mund të mbështetet në dronë dhe artileri për të shënjestruar me saktësi objektivat e armikut, shkruan Wall Street Journal në një analizë të asaj që tashmë në fillim të luftës vulosi të varfrit aktualisht të Rusisë. rezulton në luftën me Ukrainën.
Koordinimi i dobët dhe mungesa e motivimit të ushtarëve rusë u përmendën kryesisht si problemet më të mëdha, por Rusia që në fillim nuk arriti të dominojë qiellin mbi Ukrainën dhe kjo, sipas shumë analistëve perëndimorë, ishte një nga dështimet më të mëdha të saj.
Gjegjësisht, pa epërsi në qiell, Rusia nuk ishte në gjendje të ndalonte sulmet ukrainase nga sistemet raketore të artilerisë shumë të lëvizshme amerikane (Himars) dhe armë të tjera që vinin nga Perëndimi, të cilat Kievi i përdori me sukses për t’i kthyer gjërat në favor të tij. Kyiv kohët e fundit ktheu qindra kilometra katrorë të territorit të pushtuar më parë në vetëm një muaj.
Dhe reagimi rus ndaj prishjes së urës së Krimesë zbuloi gjithashtu dobësinë e pozicionit ajror rus. “Dështimi për të arritur epërsinë ajrore ishte një nga gjërat kryesore që i kushtoi Rusisë avantazhin e saj në luftë,” beson Jakub Janovski, një analist ushtarak nga kompania konsulente Oryx e themeluar në Rusi. Sipas të dhënave të atij instituti, me gjithë sukseset fillestare ushtarake, përballë humbjeve të mëdha, avionët rusë tashmë nga mesi i prillit filluan të rrinë në zona të sigurta, duke bombarduar vetëm me mbështetje të fortë artilerie.
Mungesa e zjarrit ajror i bëri forcat e tyre tokësore edhe më të prekshme ndaj sulmeve ukrainase. Dhe pala ukrainase, pasi kishte ruajtur qiellin e saj, erdhi në një pozicion të mirë kundër palës armike. Një nga arsyet që Ukraina ishte në gjendje të ruante flotën e saj ajrore ishte se, falë inteligjencës amerikane, ajo mbrojti avionët e saj që në fillim duke i zhvendosur dhe shpërndarë në të gjithë vendin, sipas Mykola Bielieskov nga Instituti Kombëtar i Studimeve Strategjike të Ukrainës.
Douglas Barrie nga Instituti Ndërkombëtar për Studime Strategjike në Londër gjithashtu vë në dukje se në fillim të luftës, Rusia u përpoq të ruante sa më shumë pajisje dhe infrastrukturë të ishte e mundur, i bindur se do të merrte vendin brenda pak ditësh dhe duke pritur një mirëseardhje në tokën. Kjo është ndoshta arsyeja pse sulmet e para ishin të kufizuara, gjë që ndihmoi më tej palën ukrainase. Objektivat ushtarake nuk u shkatërruan plotësisht në sulmet e mëvonshme, gjë që është praktikë standarde midis anëtarëve të NATO-s, vuri në dukje Barrie në një intervistë me WSJ.
“Forcat Ajrore Ruse nuk ishin të trajnuar sa duhet për të neutralizuar mbrojtjen ajrore”, thotë Bielieskov. “Manovra të tilla kërkojnë një koordinim të kujdesshëm të luftës elektronike me sulmet ajrore dhe raketat,” beson ai.
Në fillim të marsit, sipas Oryx, Rusia po humbte 60 avionë dhe helikopterë në javë në luftime, dhe në mes të majit ky numër u ul në rreth dhjetë në javë. Pas ofensivës ukrainase, humbjet e pilotëve u rritën përsëri, gjë që tregon, tha Janovski për WSJ, se ato janë një lloj mase kundër zjarrit kur forcat tokësore futen në telashe.
Pala ruse tani është kthyer në dron dhe raketa për të synuar thellë në territorin ukrainas. Objektivi i tyre ishte infrastruktura civile dhe shënjestrimi i dobët çoi në një numër të madh viktimash.
Për të ndihmuar Ukrainën, anëtarët e NATO-s premtuan të mërkurën se do ta pajisin Ukrainën me njësitë më moderne kundërajrore. Do të duhet kohë për të vënë në funksion sistemin, por Ukraina do të kishte një nga mbrojtjet më të avancuara evropiane kundër sulmeve të të gjitha llojeve, përfundon WSJ. /Kosovatimes/
