Një luftë në oborrin e shtëpisë së tij, një krizë ekonomike galopante dhe partnerë të pakënaqur brenda dhe jashtë vendit – kancelari gjerman Olaf Scholz u mbijetoi streseve të paprecedentë në vitin e tij të parë, ndërsa luftoi për të lënë gjurmën e tij në skenën globale.
Ish-ministri e financave mori detyrën më 8 dhjetor duke premtuar vazhdimësi me epokën e Angela Merkelit, e cila i dha fund 16 viteve të saj si kancelare si një figurë shumë e vlerësuar.
Por pushtimi i Ukrainës nga Rusia e detyroi atë të përmbyste aksiomat e pasluftës së Gjermanisë dhe të hartonte drejtime të reja ekonomike, të mbrojtjes dhe gjeopolitike për një vend që ai vlerëson dhe admiron për stabilitetin dhe parashikueshmërinë e tij.
Ata duhej të braktisnin braktisjen e planifikuar të energjisë bërthamore
Një koalicion i socialdemokratëve dhe partnerëve të Scholz – të Gjelbërve dhe FDP liberale – mori detyrën duke planifikuar politika ambicioze klimatike dhe shkurtime buxhetore. Por ndërsa Moska uli furnizimet me energji në mes të luftës, Gjermanisë iu desh të ndalonte një ndërprerje të planifikuar të energjisë bërthamore, duke rifilluar termocentralet e mbyllura me qymyr, duke krijuar vrima buxhetore në një përpjekje për të siguruar naftë dhe gaz për të zëvendësuar furnizimet ruse.
Gjermania po përpiqet të krijojë rezervat e saj ushtarake dhe në të njëjtën kohë Ukraina po kërkon ndihmë
Rachel Rizzo, bashkëpunëtore e lartë në Qendrën Evropiane të Këshillit Atlantik, një institut kërkimor amerikan, paralajmëroi se humbja e momentit ishte një rrezik, edhe nëse përgjigja fillestare ishte “mbresëlënëse”.
“Unë mendoj se pamundësia për të përmbushur detyrimet e mbrojtjes dhe sigurisë është shqetësuese,” i tha ajo AFP.
Gjermania jo vetëm që po përpiqet të rindërtojë rezervat e saj ushtarake, ajo po përballet gjithashtu me presion të fortë nga Ukraina për të ofruar atë që ka për të ndihmuar në luftën kundër Rusisë. Shpenzimet e mbrojtjes janë të larta në një kohë kur Thesari është gjithashtu nën presion për të ndihmuar në zbutjen e goditjes së çmimeve të shkaktuar nga kriza energjetike.
Një sondazh i publikuar në gusht tregoi se 62 për qind e gjermanëve kishin një opinion negativ për të, krahasuar me rreth 39 për qind në mars.
“Ai ende po përpiqet ta kuptojë”
Përveç mosmarrëveshjeve brenda vendit, ka pasur edhe tensione me partnerët jashtë vendit. Aleatët në Bashkimin Evropian ishin të mërzitur që Scholz njoftoi një fond masiv energjetik prej 200 miliardë eurosh pa u konsultuar më parë me ta, duke argumentuar se ai duhej të përqendrohej në masat në mbarë BE-në.
Tensionet janë shfaqur gjithashtu në marrëdhëniet kyçe midis Berlinit dhe Parisit për çështje që variojnë nga fondi i energjisë deri te planet e financimit të mbrojtjes së Gjermanisë. Ndryshe nga Merkel, e cila konsiderohej si një person për t’u dëgjuar në Evropë, Scholz deri më tani nuk ka arritur të hyjë në atë rol në skenën ndërkombëtare.
Largimi i Merkelit “la zbrazëti”, tha Eric Morris nga zyra në Bruksel e Fondacionit Robert Schuman. Scholz “po përpiqet të lërë gjurmë në nivel evropian… Ai ende po përpiqet të gjejë rrugën e tij, ai nuk ka përvojën e Angela Merkelit”.
Çfarë e pret në vitin e dytë të mandatit?
Ndërsa Scholz hyn në vitin e tij të dytë në punë, shumë sfida të hapura do të vazhdojnë të rëndojnë mbi të. Çmimet e larta të energjisë do të mbeten një problem i madh, veçanërisht për prodhuesit gjermanë, konsumatorët e mëdhenj të energjisë elektrike, tha Sudha David-Wilp, drejtor i zyrës në Berlin të institutit amerikan gjerman Marshall Fund.
“Sigurimi i konkurrencës së Gjermanisë përballë rritjes së kostove të energjisë, veçanërisht në industri të tilla si prodhimi kimik dhe prodhimi i çelikut, është një sfidë e madhe për Scholz,” tha ajo. Fondi i energjisë “është vetëm një zgjidhje afatshkurtër. Askush nuk e di se kur çmimet e energjisë do të bien në nivelet e paraluftës”./Kosovatimes/
