Në Territorin Krasnoyarsk, 600,000 njerëz jetojnë në zonat rurale, duke i ngrohur shtëpitë e tyre me dru dhe qymyr. Gazifikimi i rajonit nuk ka filluar ende, pavarësisht premtimeve shumëvjeçare nga zyrtarët dhe Gazprom. Çdo muaj dimri, duhen 6-7 metra kub dru zjarri me një çmim prej 15-20 mijë rubla për të ngrohur një shtëpi në fshat. Pensioni mesatar në rajon është 15 000. Janë pensionistët ata që tani përbëjnë shumicën e banorëve ruralë
Por edhe me një çmim kaq të lartë, gjetja e druve të zjarrit nuk është aq e lehtë. Korrespondenti i Sibir. Realii, pasi thirri dy duzina reklama për shitje, në gjysmën e rasteve u përgjigj se drutë e zjarrit kishin mbaruar në këtë moment.
Prandaj, ngjarja bamirëse “Jepni dru zjarri“, e cila po zhvillohet në Rusi për të shtatën vit, shpëton fjalë për fjalë qindra pensionistë, invalidë dhe të varfër. Organizatorët e aksionit, më së shpeshti mediat lokale, publikojnë në uebsajtet e tyre adresat e personave në nevojë dhe një përshkrim të shkurtër të situatës së tyre jetësore. Dhe shpesh ka nga ata që janë të gatshëm të ndihmojnë – blejnë dru zjarri dhe sillni në adresën e specifikuar.
Këtë vit kompania televizive Krasnoyarsk TVK i është bashkuar fushatës gjithë-ruse “Blini dru zjarri”. Gazetarët kanë përpiluar një hartë interaktive me adresat dhe numrat e telefonit të atyre në nevojë – për ata që janë të gatshëm t’i ndihmojnë.
“Nuk e prisnim që do të na duhej të mbetnim pa burra në dimër”
Elena, gruaja e një ushtaraku, jeton me dy fëmijë në shtëpinë e saj në periferi të Krasnoyarsk. Ajo nuk ka marrë asnjë ndihmë nga shteti pasi burri i saj u dërgua në luftë. Në ngrica të rënda, shtëpia mund të ngrohet dhe të mbahet e ngrohtë vetëm me qymyr. Elena llogariti që në dimër shpenzon rreth 50,000 rubla për ngrohje. Në përgjithësi, është e nevojshme të mbyteni nga shtatori deri në qershor. Elena mësoi për aksionin “Jep dru zjarri” rastësisht, pa shumë besim ajo thirri linjën telefonike. Dhe ajo u habit shumë kur të panjohurit i sollën disa metra kub dru zjarri falas.
“Sot është kaq prekëse, madje as vetë drutë e zjarrit, natyrisht, nuk do të mjaftojnë për të gjithë sezonin, por është morale që ka njerëz që kujdesen për atë që janë gati të ndajnë,” thotë ajo.
Victoria nga Pokrovka ende pret ndihmë me dru zjarri. Në vjeshtë, djali i saj i madh, Sergei, u mobilizua për luftë, i cili ishte ndihmës dhe fitues kryesor.
“Nuk prisnim të mbetnim pa burra në dimër. Gjithçka ndodhi kaq shpejt: ata i sollën një thirrje Sergeit, e urdhëruan që të vinte nesër në kampin stërvitor dhe kaq – ata e morën atë. Ne as nuk kishim kohë të kuptonim asgjë, megjithëse ai ka një sëmundje – psoriasis, për të cilën mund t’i jepet një afat, – thotë Victoria.
Ajo ka kohë që është divorcuar nga burri i saj dhe tani ka mbetur vetëm me fëmijën e saj më të vogël – nxënësin e shkollës. Victoria u zhvendos kohët e fundit nga një rajon tjetër, ajo nuk ka të afërm dhe miq në Krasnoyarsk, nuk ka njeri që të ndihmojë.
– Që nga tetori jam vetëm me djalin e vogël, gjysmën e shtëpisë e kemi me qira. Shtëpia jonë është e vjetër, e ftohtë, nuk kishim kohë të izoloheshim për dimër. Na duhen shumë dru zjarri, edhe soba është e vjetër. Në nëntor, fqinjët na ndihmuan, na i sollën dhe shkarkuan një makinë me copëza pishe. Por shpejt përfunduan. Kemi marrë një pagesë si familje e një personi të mobilizuar, por të gjitha paratë i janë dërguar djalit të madh në front që të blejë rroba dimërore për vete, të cilat nuk i jepen. Nuk e imagjinoj dot si do të jetojmë, unë jam shitës në tezgë, megjithëse kam arsim të lartë, kontabilist. Por nuk ka ende punë tjetër, – thotë Victoria. /Kosovatimes/’
