Para konfliktit, policia e Kosovës dhe trupat paqeruajtëse të NATO-s ruanin ndërtesat komunale në Zveçan dhe tre komuna të tjera në veri të Kosovës, pasi në këto zona u mbajtën së fundmi zgjedhjet që u bojkotuan nga serbët.
Vuçiq shprehu mbështetjen e tij për protestuesit, duke deklaruar se ata po bëjnë një “kryengritje politike paqësore” në përgjigje të padrejtësive të “pushtuesve të tyre”. Pas zgjedhjeve, protestuesit u përpoqën të pengojnë zyrtarët e zgjedhur të hyjnë në ndërtesat komunale.
Pasi protestuesit serbë filluan të sulmojnë trupat e NATO-s dhe forcat e policisë së Kosovës, trupat e NATO-s duhej të përdornin gaz lotsjellës dhe granata trullosëse për të shpërndarë protestuesit.
Në një deklaratë, NATO përshkruan se si “disa ushtarë italianë dhe hungarezë të KFOR-it ishin objekt i sulmeve të paprovokuara” dhe se ata pësuan plagë traumatike me fraktura dhe djegie për shkak të shpërthimit të mjeteve ndezëse.
Demonstruesit shkruan edhe slogane dhe simbole nacionaliste në makinat e policisë së Kosovës.
Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, tha: “Pasojat (e konfliktit) janë të mëdha dhe të rënda, dhe fajtori i vetëm është Aljbin Kurti… Kërkoj nga bashkësia ndërkombëtare që të arsyetojë me Kurtin”. Vuçiq deklaroi se 54 serbë u plagosën, dhe më pas ai e vuri ushtrinë në gatishmëri dhe mbajti një takim me Këshillin e tij të Sigurisë Kombëtare për të përcaktuar një strategji “për të forcuar aftësitë mbrojtëse të Serbisë”.
Pasi Franca dhe Gjermania propozuan mbajtjen e zgjedhjeve të reja në katër komuna me qëllim të zbutjes së tensioneve, presidentja e Kosovës (Vjosa Osmani) tha të enjten se “është e gatshme ta shqyrtojë këtë mundësi”.
SHBA-të akuzuan Kosovën për përshkallëzim dhe ambasadori amerikan (Jeffrey Hovenier) tha: “Veprimet e ndërmarra nga qeveria e Kosovës… kanë krijuar një atmosferë krize në veri”.
Si pasojë, Shtetet e Bashkuara të Amerikës anuluan pjesëmarrjen e Kosovës në stërvitjen ushtarake “Defender Europe 23”.
Deklarata të tilla balancuese nga Perëndimi janë një ëndërr e realizuar për Beogradin dhe Moskën.
Zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov tha se Moska “absolutisht, pa kushte e mbështet Serbinë”. “Ne mbështesim serbët”, tha ai, duke shtuar se “Kremlini nuk mund t’i besojë BE-së për të përmbushur marrëveshjen për Kosovën”.
Ambasadori rus në Serbi, Aleksandar Boçan Kharçenko, ka thënë se situata në Kosovë është një “luftë hibride” dhe se Perëndimi po e shtyn Serbinë ta njohë Kosovën.
Ambasadori rus deklaroi gjithashtu se kundërshtarët e presidentit Vuçiq duan të bëjnë një “grusht shteti të stilit Maidan”. Vetëm pak ditë para kësaj deklarate, presidenti i Serbisë pretendoi se shërbimet e inteligjencës motra nga lindja e kishin paralajmëruar për një përpjekje për një revolucion me ngjyra. Drejtori i Agjencisë së Inteligjencës së Serbisë, Aleksandar Vulin, së fundi është takuar në Moskë me Sekretarin e Këshillit të Sigurimit të Rusisë, Nikolai Patrushev dhe ka diskutuar për marrëdhëniet ruso-serbe.
Pyetja e fundit është pse Rusia dhe Serbia do të përfitonin nga përshkallëzimi në Kosovë?
Rusia e sheh rajonin si barkun e butë të Evropës dhe Moska ka përdorur operacione informacioni për të ndezur tensionet etnike dhe për të nxitur protesta, për të arritur marrëveshje armësh, për të shfrytëzuar infrastrukturën kritike të energjisë dhe për të shfrytëzuar lidhjet e gjata fetare dhe kulturore midis Kishës Ortodokse Ruse dhe kishes Ortodokse Serbe.
Qëllimi i Putinit është të sjellë Serbinë dhe Kosovën në prag dhe të rrisë tensionet në Ballkanin Perëndimor, në mënyrë që ai të mund të pozicionohet si i vetmi ndërmjetës rajonal dhe garantues i sigurisë. Duke qenë se NATO ka një mision paqeruajtës në Kosovë, Kremlini synon të tregojë se NATO nuk është një partner i besueshëm për Kosovën.
Ndërsa Moska vazhdon të humbasë në fushën e betejës në Ukrainë, Putini po përdor kaosin në Ballkan për të shpërqendruar Perëndimin.
Presidenti i Serbisë ka interesa strategjike më të menjëhershme në ndërhyrjen e Rusisë për aq sa kaosi në rajon do ta lejojë atë të paraqitet si një forcë stabiliteti. Taktika e preferuar e Vuçiqit është përshkallëzimi dhe më pas de-përshkallëzimi dhe përdorimi i Kosovës si mjet pazaresh me Perëndimin.
Kjo manovër taktike duhet të rezonojë mirë me vëzhguesit e Kremlinit, sepse i ngjan shumë strategjisë politike të Putinit në fillim të karrierës së tij politike.
Përveç kësaj, Vuçiq përballet me sfida të rëndësishme në sferën e brendshme. Pas dy të shtënave masive në Serbi në maj, protesta kundër qeverisë së tij mbahen çdo javë. Tani Vuçiq po shpërqendron audiencën vendase dhe po e përdor në mënyrë strategjike situatën në Kosovë si instrument politik.
Tre dekada pas shpërbërjes së përgjakshme të Jugosllavisë, konfliktet e fundit midis Serbisë dhe Kosovës kanë rindezur tensionet ekzistuese etnike dhe kanë shkaktuar shqetësim në Perëndim. Ndërkohë që Rusia dhe Serbia vazhdojnë t’i hedhin benzinë zjarrit në Kosovë, situata është mjaft serioze për të tërhequr vëmendjen e liderëve perëndimorë.
Dhe ndërsa kjo është e kuptueshme dhe e përshtatshme, ata nuk duhet të lejojnë që fokusi i tyre parësor të devijohet nga Ukraina, gjë që Putini padyshim shpreson./Kosovatimes/