Përfaqësuesit e Kuvendit të Malit të Zi zgjodhën të martën me 46 vota pro, 19 kundër dhe një abstenim qeverinë e propozuar nga mandatari Milojko Spajiq .
Qeveria e re përfshin ministra nga Lëvizja Evropa Tani e Spajiqit, demokrati Alekse Beçiç , i cili gjithashtu u bë zëvendëskryeministër i ngarkuar për sigurinë, si dhe Partite nacionale Shqiptare dhe SNP e moderuar pro-serbe, të cilat secili ka nga dy ministra.Qeveria u mbështet nga e djathta pro-serbe dhe proruse, lider i së cilës është Andrija Mandiq, i cili më parë ishte zgjedhur kryetar i parlamentit, por ata nuk hynë në qeveri. Koalicioni i tij mund të hyjë në qeveri në fillim të vitit 2025, kur sipas marrëveshjes së tyre, qeveria duhet të rindërtohet.
Opozita pretendoi gjatë debatit se qeveria e Spajiqit do të jetë nën kontrollin e drejtpërdrejtë të së djathtës pro-serbe dhe proruse.
“Kjo do të thotë se qeveria e 44-të do të jetë anti-evropiane, anti-malazeze dhe pro-ruse”, deklaroi Danijel Zhivkoviq nga Partia Demokratike e Socialistëve.
Kryetari i ri i Kuvendit të Malit të Zi, duka çetnik Andrija Mandiq, ka marrë urimet e para nga miku i tij nga Laktashi, Milorad Dodik.
Politologu Davor Gjenero , një njohës i shkëlqyer i situatës në Mal të Zi dhe rajon, foli për “Bosnjën e Lirë” dhe paralajmëroi rrezikun pas vendosjes së një qeverie të re në Malin e Zi fqinj dhe kujtoi se si gjithçka po ndodh në një kohë kur Dodik po flet me zë të lartë për një shtet të përbashkët të serbëve në të cilin do të ishte BH entiteti Republika Srpska, Serbia dhe Mali i Zi.
– Kohët e fundit, Milorad Dodik ia hapi zemrën një gazetari të Sputnik-ut dhe kujt tjetër veç përfaqësuesve të Hazjajin-it dhe tha se ai, me Zotin Vuçiq dhe Prvosllav Periç, duhet të bien dakord për modalitetet e një shteti të vetëm serb, një më të ri të madh. Serbia, dhe në Mal të Zi mbetet që “demokratike” të vendosë nëse do t’i bashkohet atij vendi. Kjo hapje ndaj aparatit propagandistik rus, i cili në këtë mënyrë është lënë të manipulojë “lëvizjen kombëtare për bashkimin e Serbisë”, duhet të shqetësojë seriozisht Bashkimin Evropian. Domethënë, i gjithë projekti i paqes pas Luftës së Dytë Botërore u bazua në konceptin e kufijve të pandryshueshëm, por mbrojtjen e lirive njerëzore dhe ekonomike dhe përmirësimin e lirisë së lëvizjes së njerëzve, mallrave dhe kapitalit në hapësirën evropiane, tha Gjenero, dhe shtoi:
Ajo që Dodik po thotë me zë të lartë, dhe me sa duket në heshtje pajtohet me zotërinjtë në Beograd dhe Moskë, është shkatërrimi i drejtpërdrejtë i konceptit të Evropës si një kontinent paqeje dhe lirie.
Kur partnerët euroatlantikë hodhën “vijat e kuqe” për Malin e Zi, nëse ai vend dëshiron të mbetet anëtar i aleancës së NATO-s në format të plotë dhe nëse dëshiron të shkrijë negociatat e anëtarësimit me BE-në, të cilat janë ngrirë që nga ndryshimi i Qeveria pas zgjedhjeve të gushtit 2020 u përcaktua qartë se ata që janë pjesëmarrës në komplotin kundër shtetit sovran malazez dhe që janë avokatë të ndikimit patogjen të Rusisë në Ballkan nuk mund të marrin pjesë në pushtetin ekzekutiv. Në vend që të ndiqte logjikën evropiane të ndërtimit të një muri zjarri sipas opsioneve jodemokratike, Mandatori Spajiq, nën presionin e Presidentit Milatoviq dhe regjimit në Beograd, u mbështet në Andrija Mandiq dhe opsionin e tij politik, zyrtarisht i treti më i fuqishmi në Parlamentin malazez.
Duke u dhënë atyre pozitën e vetos që mban kryetari i Kuvendit dhe madje 40% të ulëseve politike në administratë dhe ndërmarrje shtetërore e publike, ata e kthyen Mandiqin dhe ish-Lëvizjen e tij Demokratike në një opsion kyç politik të administratës. Veç kësaj, u premtua rindërtimi, kur linjat e kuqe të harrohen, dhe në atë rindërtim opsioni i Mandiqit t’u jepet katër ministrave dhe zëvendëskryeministrit. Kjo situatë i ngjan asaj në Serbi të vitit 2012, kur pas zgjedhjeve kryeministri Ivica Daçiq dhe presidenti Tomislav Nikoliç u bindën se ata ishin fitues dhe nuk e panë që pushteti dalëngadalë po binte në duart e zëvendëskryeministrit formal. por kreu i partisë më të madhe, Aleksandar Vuçiq .
Me themelimin e Andrije Mandiqit, pjesëmarrës në grushtin e shtetit rus në vitin 2016, i cili duhej të pengonte Malin e Zi të anëtarësohej në aleancën e NATO-s, një avokat i tërheqjes nga NATO, mosnjohja e Kosovës dhe një përkrahës i hapur i idesë. të hegjemonisë ruse dhe vendosjes së Serbisë së Madhe si një shtet i privilegjuar në modelin hegjemonist rus, uji është në mulli për atë që mbron Dodik. Me faktin se pushteti në Mal të Zi iu dorëzua Mandiqit, Bashkimi Evropian dhe partnerët euroatlantikë u dobësuan në mënyrë dramatike në Ballkan dhe politika e Vuçiqit, e dukshme dhe latente, për të cilën flet vetëm Dodik i pamatur, u forcua ndjeshëm. , tha Gjenero.
