Fakti që 84 vende votuan për rezolutën për përkujtimin e gjenocidit në Srebrenicë, se 19 vende ishin kundër dhe 68 abstenuan, zyrtarë të caktuar në rajonin e BiH e interpretuan si OKB-ja nuk ishte në favor të rezolutës dhe e karakterizuan atë si një “dështim”. Është e vërtetë se shumë vende ishin të përmbajtura, por edhe shumë prej tyre në shpjegimet e tyre kanë thënë qartë se në Srebrenicë është bërë gjenocid, se nuk e mohojnë dhe se nuk është kjo arsyeja e vendimit të tyre, shkruan N1.
Shumica e atyre që abstenuan dhe disa nga ata që votuan kundër rezolutës, deklaruan se vendimi i tyre ishte për shkak të asaj që ata e konsiderojnë një qasje selektive ndaj çështjes së gjenocidit.
Ndoshta ambasadori i Namibisë e deklaroi këtë më drejtpërdrejt.
“ Ajo që ndodhi në Srebrenicë është gjenocid, ajo që ndodhi në Ruandë është gjenocid, ajo që ndodhi në Gjermani me Holokaustin është gjenocid, ajo që po ndodh sot në Gaza është gjenocid . Ajo që ndodhi në vendin tim, Namibi, midis 1904 dhe 1908 ishte një gjenocid dhe njihet si gjenocidi i parë i shekullit të 20-të ”, tha ai.
“Namibia do të përmbahet nga kjo rezolutë sepse ne duam të kemi një diskutim gjithëpërfshirës për gjenocidin dhe sinqerisht, si komunitet ndërkombëtar, duhet të angazhohemi plotësisht për t’i dhënë fund gjenocidit pa përjashtim”, nënvizoi ai.
Një shembull tjetër i këtij qëndrimi erdhi nga Emiratet e Bashkuara Arabe. Madje, ambasadori i atij vendi e nisi fjalimin e tij me historinë e Fatima Muhiqit, viktimës më të re të gjenocidit në Srebrenicë.
“Nëna e saj, e cila shpëtoi, i vuri një emër që kur të varroset pranë babait, dy dajave dhe gjyshit, të mos ketë një monument bosh”, tha ambasadori.
“ Ajo që ndodhi në Srebrenicë ishte gjenocid. Ky është një fakt i vërtetuar i njohur nga gjykatat më të larta ndërkombëtare. Në mesin e luftërave në Ballkan, gjenocidi në Srebrenicë është i dokumentuar mirë dhe shërben si një kujtesë për tmerret që asnjë komunitet nuk duhet të durojë”, nënvizoi përfaqësuesi i vendit që abstenoi nga votimi.
“Është thelbësore që ne të gjithë të mbetemi të fokusuar në promovimin e unitetit dhe pajtimit për të cilin rajoni ka aq shumë nevojë. Kujtimi i Srebrenicës nuk duhet të shfrytëzohet për përfitime politike apo të bëhet shkak i thellimit të ndarjeve. Diplomacisë i duhej dhënë më shumë kohë. Rëndësia e krimeve të përfshira kërkon që ne të mos lejojmë që urgjenca e politikës të errësojë rëndësinë e unitetit në kërkimin tonë për drejtësi dhe kujtim . Kjo është arsyeja pse Emiratet e Bashkuara Arabe synojnë të abstenojnë nga rezoluta e propozuar”, shpjegoi ai.
Në fund ai nënvizoi sa vijon:
“ Zëri ynë duhet kuptuar vetëm në kontekstin e ndikimit destabilizues që mund të ketë miratimi i këtij teksti në Ballkan. Abstenimi ynë ka për qëllim të nënvizojë nevojën për të ulur tensionet rajonale dhe për të inkurajuar de-përshkallëzimin. Plagët historike të kahershme nuk mund të shërohen pa përpjekje të sinqerta drejt pajtimit”.
Përfaqësuesi i Argjentinës, i cili gjithashtu abstenoi, deklaroi se vendi i tij nuk ishte neutral për këtë çështje dhe dënoi mohimin e të gjitha gjenocideve . Megjithatë, ai deklaroi se vendi i tij beson se nuk është dashur të trajtohet kështu kjo çështje.
” Gjenocidi është një manifestim i barbarizmit që njerëzimi ka pasur që nga prania e tij në planet. Askush nuk është neutral dhe askush nuk mund të jetë neutral në këtë drejtim. Argjentina nuk është neutrale për gjenocidin, as tani, as kurrë. Është politika jonë shtetërore dhe konventa për parandalimin dhe sanksionimin e gjenocidit është pjesë e kushtetutës sonë kombëtare me të njëjtin rang juridik dhe ne jemi anëtarë të të gjitha nismave për parandalimin e gjenocidit. Argjentina, për fat të keq, është në listën e vendeve që u është dashur të vuajnë kryerjen e krimeve të tmerrshme. Ne e dimë dhimbjen e të kthyerit pas dhe sa e vështirë është të ndërtosh pajtim dhe kujtim. Ne refuzojmë me forcë mohimin e këtyre fatkeqësive humanitare dhe vlerësojmë po aq përpjekjet drejt drejtësisë dhe ndëshkimit të autorëve . Nuk është e mundur të arrihet pajtimi nëse këto procese nuk ndodhin. Në të njëjtën kohë, ne kuptojmë se mënyra e duhur për të përdorur kujtesën për të garantuar mospërsëritje është nxitja e një procesi të së vërtetës të bazuar në dialog”, tha ambasadori i vendit.
“Duhet të përfshijë detyrimin e dialogut, por pa afate. Shoqëria ka nevojë për kohë. Këto krime janë një humnerë në historinë e këtyre njerëzve dhe vetëm përmes konsensusit dhe mendimit të rrënjosur dhe durimit të pafund është e mundur që kujtesa të kthehet në një mjet të fuqishëm parandalimi. Nëse pikëpamjet e partive janë shumë të ndryshme dhe ne duhet ta votojmë, kjo do të thotë se puna jonë për parandalimin nuk do të jetë e dobishme. Mendojmë se do të ishte më e përshtatshme në vend të një votimi për të nisur një proces të gjerë reflektimi për të ecur në drejtimin e propozuar nga rizgjidhja dhe për të arritur një gjuhë që gëzon konsensus. Ndoshta u desh më shumë kohë, por do të ishte e mundur të arriheshin rezultate më të mira për të ardhmen”, tha ai.
Përfaqësuesi i Azerbajxhanit deklaroi gjithashtu se mungesa e konsensusit brenda BiH është arsyeja pse vendi i tij nuk do të votojë:
“Ne besojmë se sigurimi i llogaridhënies, sigurimi i drejtësisë dhe së vërtetës, si dhe përkujtimi i viktimave të krimeve të së kaluarës kërkon planifikim dhe përgatitje të kujdesshme dhe se veprimet e Kombeve të Bashkuara në këtë drejtim duhet të gëzojnë mbështetjen më të gjerë të mundshme dhe të miratohen me konsensus për t’i shërbyer më mirë. pajtimi dhe mirëkuptimi i ndërsjellë mes njerëzve dhe brenda shoqërive”, tha ai.
