Bibliotekarja Sllađana Bukovac ka raportuar sot në polici se është sulmuar fizikisht nga një burrë në një parking në Pula.
Istarski.hr ka mësuar se bëhet fjalë për sipërmarrësin e njohur pula, Milenko Marjanoviq, pronar i Namjeshtaj Mima.
“Sot në mëngjes fillimisht u sulmova verbalisht dhe më pas fizikisht nga një person i panjohur në parking”, tha Slađana Bukovac, shkrimtare dhe bashkëpunëtore e Muzeut Arkeologjik të Istrias, e cila jeton në Pula, në një postim në rrjetet sociale. Rastin e ka konfirmuar edhe policia.
Ka thirrur edhe policia
“Ju informojmë se dje rreth orës 07:25, në parkingun në rrugën Flanatička në Pula, një 71-vjeçar ka sulmuar verbalisht dhe më pas fizikisht një grua 52-vjeçare për shkak të keqkuptimit për vendin e parkimit. Ndaj personit po iniciohet procedura kundërvajtëse për kryerjen e kundërvajtjes sipas Ligjit për kundërvajtje kundër rendit dhe qetësisë publike”, thonë nga UP-ja e Istrias pa specifikuar identitetin e sulmuesit.
“Rrethanat ishin surreale”
“Kjo gjë jo vetëm që nuk më ka ndodhur kurrë në jetën time, por rrethanat kanë qenë edhe surreale: sapo e kisha lënë burrin tim para qendrës shëndetësore ku ai kishte caktuar një vizitë mjekësore dhe fillova të rrotulloja parkingun e vogël aty pranë. pritja që një hapësirë të vihej në dispozicion ishte veçanërisht me nxitim, sepse gjithsesi duhej të prisja deri në fund të ekzaminimit.
Shumë shpejt doli një makinë dhe unë e zura vendin e saj. Pak para kësaj, mendova se diku pas meje dikush po i binte egërsisht, por të gjithë ishin nervozë nga nxehtësia dhe lagështia, dhe në pasqyrën e pasme pashë vetëm një furgon të madh dhe shoferin e tij, një djalë të qetë që po shikonte në hapësirë me të tijën. duart në timon dhe pritja e kalimit është pastruar”, rrëfen Bukovac.
“Më bërtiti, më tha: “Do të të vras o mut, do të të godas”
“Ndërsa po mbyllja derën e makinës sepse mbyllja qendrore nuk më funksiononte, më mblodhi një Jeep Cherokee e madhe e bardhë me xhama të lyer dhe në një sekondë, një burrë i shëndoshë rreth moshës sime, me prerje flokësh tullac, me këmishë. dhe pantallona të shkurtra bermude të bardha, u hodhën prej saj.
Ai mërmëriti diçka se si duhej të ishte vendi i tij (gjë që nuk është e vërtetë, parkingu nuk është i strukturuar në mënyrë që të ketë një lloj radhe parkimi, por ju prisni që hapësira më afër jush të bëhet e lirë), dhe më pas filloi të ulërijë (kështu që në orën 7:15 të mëngjesit, kur të gjithë ishin të kthjellët dhe të kthjellët dhe as ai nuk dukej i dehur, në parkingun e qytetit midis tregut dhe qendrës shëndetësore), dhe ishte në moshë të mesme dhe i veshur me një sfilatë verore, pikërisht për gazetën me kafen e mëngjesit – edhe me një çantë për celularin dhe dokumentet e transferuara diagonalisht nëpër trup! – i thotë një gruaje fare të panjohur rreth të njëjtës moshë: ‘Do të jem, mut, do të të godas’. Ai e përsëriti disa herë dhe më pas më goditi fort në shpatull”, tregon Bukovac.
“Ai po më kërcënon se do të më godasë sërish, i thashë – mirë, më goditi”
“Kam këtë veçori të çuditshme që nuk kam frikë nga njerëzit që më kërcënojnë fizikisht, por kjo më qetëson disi, në fakt qetësohem nga inati sikur të mos kisha zbritur thjesht nga një makinë e nxehur, por nga Frigoriferi më kërcënoi se do të më godiste përsëri, i thashë në rregull, më goditi dhe prita se çfarë do të ndodhte më pas, ai u largua nga inati dhe shkoi të parkojë makinën. në një vend tjetër që ishte çliruar në kohën kur nisi gjithë këtë cirk të panevojshëm”, vijon shkrimtari.
“Nuk ishte hera e parë që një burrë sulmonte dhe godiste kështu…”
“Kam parë përreth, parkingu është i mbuluar nga kamera dhe njëra prej tyre ishte e kthyer drejt nesh, kështu që kishte mundësi që të kishte një regjistrim të ngjarjes. Mendova a duhet të humbas kohën time për të, të gjithë së bashku. ne versionin me te mire eshte cenim i rendit publik dhe qetesohu, nuk e di kur do mbaroje burri ne qendren shendetesore, nuk eshte se kam kohe per te humbur.
Pastaj kuptova se në fakt sherri ka kuptim, edhe pse nuk ka të bëjë fare me mua. Ky njeri nuk sulmoi dhe goditi kështu për herë të parë, ai nuk e filloi këtë sjellje në moshën pesëdhjetë e ca vjeçare, por jam shumë i sigurt që e ka bërë më herët, se kështu është në shtëpi, dhe se do të vijë viktima e radhës.
Dhe kjo mund të jetë një grua që ka frikë nga dhunuesit dhe nuk është nën kapuç për t’u qetësuar prej tyre, dhe më pas, e ftohur aq këndshëm, nuk e ka problem nëse mendon se është në rrezik real për të nxjerrë çelësin. nga bllokimi i makinës, bllokimi qendror i së cilës nuk funksionon dhe përdorimi i tij për rezistencë të nevojshme dhe të detyruar. Kështu i bëra të gjitha procedurat, policinë, kallëzimin, garantova se do të dilja në gjykatë, madje arrita të pi kafe”, thotë Bukovac.
“Pse po i shkruaj të gjitha këto?”
“Pse po i shkruaj të gjitha këto, sepse ka mundësi që persona të tillë p.sh., të kenë masë ndalimi ndaj familjes, ose të jenë liruar me kusht nga burgu. Ka mundësi që të keqtrajtojnë fëmijët e tyre, por fëmijët ende. duhet të durohen me to.
Gjithmonë ka mundësi që për shkak të një denoncimi banal kundërvajtjeje, edhe nëse kamerat e ndërmarrjes së parkingut të qytetit janë duke punuar, ajo peshë e vogël në peshoren e lëkundur të drejtësisë të shpëtojë një nga viktimat e tyre nga dhuna dhe abuzimi i mëtejshëm. Duhet të telefononi policinë, të diktoni vendin e lindjes, biografinë tuaj dhe ku dhe pse keni shkuar, duhet të lini numrin tuaj të telefonit dhe të kaloni një orë për t’u paraqitur në një gjykatë kroate të mbushur me njerëz. Sepse është detyrë qytetare, sikur të shkosh në votime apo referendum”, tha Bukovac.
Istarski shkruan se ka kontaktuar me Marjanoviqin, por se nuk ka marrë përgjigje deri në publikimin e artikullit.
