Ai plan për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës u quajt plani gjermano-francez kur lindi. Që nga momenti kur partnerët Aleksandar Vuçiq dhe Aljbin Kurti e pranuan, evropianët e quajnë evropian dhe do të ishte me vend që ta quajmë plan Vuçiq-Kurti – tha për Danas, Zdravko Ponosh, deputet dhe kryetar i partisë Qendra Serbe (SRCE).
– Vuçiq pak a shumë i ka kryer obligimet sipas atij plani. Vuçiq e respekton planin të cilin nuk e pranon publikisht, për dallim nga Kurti që e pranon por nuk e respekton. Ai e poshtëron Vuçiqin duke i kërkuar të nënshkruajë se do të bëjë atë që ka bërë tashmë. Gjatë asaj kohe, Kurti përditë e ndryshon situatën në terren, duke i shtyrë gjërat drejt absurdit, në të cilin kërkohen disa të drejta për serbët, të cilët do t’i dëbojë ndërkohë. Të gjithë e shohin atë. Edhe Vuçiq edhe ndërmjetësues ndërkombëtar – thotë bashkëbiseduesi i Danas.
Lojtarët e huaj e pranojnë në heshtje tezën – nuk ka serbë, nuk ka probleme, shton ai.
Siç thotë ai, tani ka gjetur një monedhë më të mirë që evropianët po e shohin.
– Edhe për ata edhe për të, litiumi tani është zemra e Serbisë. Nuk është më Kosovë. Pa dyshim, litiumi nuk shkon aq lehtë sa kishin shpresuar. Tani përfitimi i vetëm për të është se me çështjen e litiumit ai maskoi për një kohë atë që bëri me Kosovën. Për Scholz-in, litiumi nga Jadro është shumë i rëndësishëm për industrinë e dështuar gjermane të automobilave dhe pasojat e goditjeve energjetike që Gjermania paguan për realizimin e interesave amerikane në Ukrainë. Ai kujdeset aq shumë sa vjen në Beograd për të shtrënguar duart dhe për të bërë fotografi me Vuçiqin – shpjegon më tej ai.
Ponoš vëren se kjo është aq shumë “saqë ai vuan pyetje të pakëndshme për këtë trajtim dhe pasojat ekologjike për qytetarët e Serbisë nga minierat e litiumit në Serbi për nevojat e tranzicionit të gjelbër gjerman”.
– Megjithatë, këto janë pyetje shumë më pak të pakëndshme sesa ato që do t’i përgjigjej nëse do ta bënte në Gjermani. Macron ka regjistruar shumë kohë më parë se në Vuçiç ka një klient me sjelljet e biznesit të sundimtarëve të pasur të Gjirit të prirur ndaj alkoolit. Ai blen për t’u treguar fqinjëve të tij atë që ka që është më e mirë dhe më e madhe se ata dhe për t’u shoqëruar me shitësin dhe për t’u treguar fotografi të mbledhjes në shtëpi. Tani për tani, si Macron ashtu edhe Vuçiq janë të lumtur dhe të kënaqur. Nuk e dimë se sa do të zgjasë – beson Zdravko Ponoš.
Për temën e shpërthimeve , thotë ai, “më vjen në mendje saga kur Putini bleu anije luftarake nga Franca”.
– I dha para, dy Mistralë u përfunduan dhe gati për dorëzim dhe më pas në vitin 2014 Uashingtoni i “sugjeroi” Parisit që kjo punë e madhe të ndërpritet. Francezët u ngulfatën pak, pastaj ia kthyen bukur paratë Putinit dhe dërguan Mistralët në Egjipt. Nuk ka të bëjë vetëm me paratë. Ka diçka edhe në gjeoplotikë – përfundon Zdravko Ponoš.
