Marrëveshja e re e Serbisë për blerjen e gazit rus nënkupton llogaritjen e çmimit sipas formulës së naftës, e cila deri më tani ka rezultuar të jetë një zgjidhje e mirë për Serbinë, sipas ekspertëve të energjisë.
Sipas tij, Serbia do të prokurojë gjashtë milionë metra kub gaz në ditë, plus dy milionë për kompanitë ruse në Serbi (Petrohemija, TETO Novi Sad, TETO Pancevo dhe NIS), dhe është folur për sasi shtesë prej tre milionë metra kub.
“Pres që me disa kompromise për gjërat nga e kaluara, të fillojmë bisedimet për një marrëveshje afatgjatë me Federatën Ruse”, tha Vuçiq.
“Dje, gazi në TTF kushtonte 440 dollarë, ndërsa gazi për Serbinë do të kushtonte 323 dollarë, që është shumë më e favorshme”, theksoi ai.
Vuçiq po ashtu tha se është rënë dakord për tre milionë metër kub gaz shtesë, çmimi i të cilit do të llogaritet 70 për qind sipas çmimit në TTF dhe 30 për qind sipas formulës së naftës.
Ai u tha qytetarëve se do të ketë gaz të mjaftueshëm për sezonin e ardhshëm dimëror.
“Ne kemi gjithsej 645 milionë metër kub gaz në rezerva, kështu që njerëzit nuk kanë nevojë të shqetësohen”. Çmimet për të cilat arritëm të biem dakord me palën ruse janë shumë të mira”, tha Vuçiq.
Serbia nënshkroi një kontratë trevjeçare me Rusinë në maj të vitit 2022, e cila ka hyrë në fuqi në qershor të atij viti dhe është e vlefshme deri në mars 2025.
Sipas asaj kontrate, siç thanë zyrtarët, të cituar nga Bloomberg , çmimi i gazit rus për Serbinë është ndërmjet 310 dhe 420 dollarë për 1000 metra kub, që doli të ishte shumë i mirë për Serbinë, sepse në kohën e nënshkrimit të tre marrëveshjeve të reja. -Kontrata vjetore, çmimi i gazit ishte TTF në bursë mbi 1000 dollarë për 1000 metër kub.
Kjo do të thotë se në momentin e nënshkrimit të kontratës, çmimi i gazit në bursë ishte deri në tre herë më i shtrenjtë se çmimi me të cilin Rusia vendosi t’ia shesë Serbisë, shkruan Bloomberg, duke shtuar se nga ai moment çmimi i gazit. në bursë filloi të kërcejë në mënyrë drastike, saqë në gusht të vitit 2022 arriti një rekord prej rreth 3500 dollarë për 1000 metër kub.
Është e vështirë të parashikohet nëse marrëveshja e re mes dy palëve do të jetë po aq e favorshme për Serbinë, por sekretari i përgjithshëm i Shoqatës Serbe të Gazit, Vojislav Vuletiç, beson se kontrata e re për blerjen e gazit nuk do të ndryshojë shumë nga ajo ekzistuese. një.
“Çmimi është i lidhur me çmimin e naftës në tregun botëror dhe nuk ka ndryshuar shumë”, shpjegon ai.
Vuletić thekson se është mirë që kontrata do të nënshkruhet për një periudhë më të gjatë kohore.
Çmimi që ne paguajmë, sipas tij, është sigurisht më i ulët.
“Në krahasim me çmimin e naftës në tregun botëror, çmimi i gazit që ne paguajmë është më i ulët dhe kur i shtohet përpunimi rafinerik i naftës, atëherë çmimi i gazit që përdoret në formë të blerë është edhe më i ulët, pra i mirë. për ne.” Dhe nëse e krahasojmë me vlerën e tregut të gazit natyror të lëngshëm në tregun botëror, ajo është tre herë më e ulët”, shpjegon Vuletić.
Sa i përket furnizimit, ai konfirmon se është në nivel të mirë.
“Sezoni i ardhshëm është i siguruar mirë, sepse ne kemi një marrje standarde ditore të gazit, si dhe një rezervë në Banatski Dvor dhe në magazinë hungareze”, thotë Vuletić.
Ai iu referua deklaratës së Vuçiqit se gazi në TTF kushtonte 440 dollarë të dielën dhe se gazi për Serbinë do të kushtonte 323 dollarë.
“Nëse shikojmë mesataren e çmimeve të gazit natyror të këtij viti në tregun më përfaqësues të TTF në Holandë, çmimi mesatar është afërsisht me çmimin që presidenti deklaroi si ai që do të paguanim”, pohon Kapor.
Përveç kësaj, ai nxjerr në pah edhe një problem tjetër.
“Qeveria e Serbisë vazhdon me politikën energjetike në fushën e gazit natyror, e cila është paraqitur gjallërisht në komik popullor të Alan Ford, një nga heronjtë e të cilit Superhik “vjedh të varfërve për t’ua dhënë të pasurve”, tregon Kapor. jashtë.
Kjo, sqaron ai, i referohet vazhdimit të politikës së subvencionimit të çmimit të gazit natyror për qytetarët që e përdorin atë për ngrohjen e amvisërive.
“Nëse marrim parasysh se, në mënyrë krahasimore, është pjesa ‘më pak e varfër’ ose ‘më e pasur’ e popullsisë së Serbisë, shumica e qytetarëve që përdorin drutë e zjarrit si lëndë djegëse bazë për ngrohje në vazhdimësi subvencionojnë pakicën, pjesën më të pasur. e qytetarëve”, paralajmëron Kapor.
Ai beson se një skenar i tillë ka edhe prapavijë politike.
“Si pasojë e një politike të tillë u shkaktua një ‘varësi’ artificiale nga importi i asaj energjie, për të ruajtur afërsinë e elitave politike/ekonomike të dy vendeve, ndërsa narrativa mediatike për ‘justifikimin gjeopolitik’. për publikun vendoset mosparaqitja e sanksioneve ndaj Federatës Ruse”, përfundon Kapor.
