Shkruan: Skënder MULLIQI
Dymbëdhjetë vjet të tërbimit të banditëve dhe terroristëve, në krye të shtetit të Serbisë, të cilët sollën krizë lufte në Ballkan, dhe i cili regjim fashist i Vuqiqit, e solli edhe vendin e vet buzë luftës qytetare.Kjo e fundit tjetra mos koftë.Në vitet e 90-ta kryekrimineli i luftës , Sllobodan Millosheviq se bashku më klikën e sotme të çetnikizmit në pushtetin e Serbisë, sollën gjenocidin dhe urbicidin ndaj boshnjakëve në Bosnje dhe ndaj shqiptarëve të Kosovës.Ndërsa në këto 12 vite të pushtetit po veprojnë po në të njejtën formë, duke kërkuar luftë të re më shqiptarët dhe tjerët.Ngatërruan politikën rajonale dhe ate ndërkombëtare më synimin për realizimin e idesë “të gjithë serbët në një shtet”.Me pa kujdesinë çnjerëzore , ngatërruan çdo proces paqeje, duke vringëlluar armët dhe urrejtën ndaj çdo çënje njerëzore tjetër.Po bëjnë ate çfarë nuk e bënë njeriu normal.E bënë vetën të turpërohen para botës demokratike më veprimet e tyre të logjikës se mesjetës.Po më emrat e njejtë të gomarëve, si Vuqiq, Sheshel, Vulin, Daciq, Nikoliq etj, po tregojnë se sa thellë janë zhytyr në skllavëri në gropën e mutit që ata ende po e mbushin .Po i lejojnë serbët njerëzit e neveritshëm dhe kriminelët e luftës ta drejtojnë shtetin.Dhe, pyetje e vetme është nëse bota demokratike dhe vet serbët do ti lejojnë ata të vazhdojnë avazin e vjetër të politikës destabilizuse në rajon.Këta meritojnë të futën prapa grilave prej metali të rëndë.Primitivizmi i tyre auetentik i Vuqiqit më mbeturinat që ai ka mbledhë rreth vetës , është një shfaqje e mjerë serboamdhe më rolët e idiotëve në detyrë.Të dehurit më raki rrushi kan krijuar Kuvendin e mpirë Gjithë serb për Serbi të Madhe.Nuk është qudi, së edhe këta derra të eger në pushtet, nuk kan jetë pa pjekje të “shlivovicës”, që mbanë erë derri, të lindur si derra.A jeni dakord?Amnezia e Vuqiqit e ka derguar Serbinë në dhunë huligane, si pika më e ërrët e pushtetit të tij dictatorial.Serbia e korruptuar dhe e kriminalizuar e Aleksander Vuqiqit, që shumë kohë është duke u përballur, më protesta të mëdha.Ato u organizuan nga opozita se pari në krye me opozitarin Millovan Gjillas, e të cilat protesta nuk e lëkunden shumë karrigën e autokratit serb.Tash Serbia është futur në spiralën më serioze protestuese nga studentet dhe nga opozita .Pas shëmbjës së tendës në stacioinin e trenit në Novi Sad më 1 nëntor, ku humben jeten 15 persona ,Serbia po përballët me nje valë të re trazirash dhe paknaqesie, që kan lidhshmëri edhe më korrupcion, vjedhje, mashtrim, manipulim dhe gjendje të rëndë ekonomike .Vuqiqi më mjete të dhunës është duke bërë përpjekje për të heshtut zërat kritikë dhe për tiu mohuar studentëve të drejtën për protestë dhe shprehje të mendimit të lirshëm.Serbia është në një udhëkryq, ndoshta për herë të fundit të një pike kthese pozitive !Se a do të demokratizohet ky shtet duke i respektuar fqinjet dhe duke hequr dorë nga politikat për luftë, do të tregoj koha.Historia serbe është një shëmbull i keq i saj…Siq është i pa njohur edhe largimi nga pushteti apo vrasja Vuqiqit , si Zoran Gjingjiqit, i cili në krahasim ishte më democrat së të gjithë presidentet tjerë serb…
