Shkruan: Hyzri SALIHU
I nderuar z. Trump,
Politika që po ndiqni në raport me Ukrainën na ngjall shqetësime të mëdha, duke na lënë të hamendësojmë se çfarë mund të na rezervojë e ardhmja.
Vendimi juaj për të zhvilluar bisedime me agresorin rus pa praninë e Ukrainës apo të fqinjëve të saj, krijon përshtypjen se territori dhe sovraniteti i një vendi mund të trajtohen si pronë personale, e jo si e drejtë e patjetërsueshme e një populli. Një qasje e tillë na shtyn të pyesim: ku mbeti miqësia dhe mbështetja për të drejtat e popujve? A ishte kjo miqësi e ndërtuar mbi parimet e mbrojtjes dhe solidaritetit, apo thjesht një pretekst për të diktuar fatet e kombeve të vogla?
Çfarë kuptimi ka të jesh një shtet i pavarur, me struktura politike dhe ushtarake, nëse një “mik” i fuqishëm vendos për fatin tënd pa të pyetur? A duhet të pranojmë që shtetet e vogla dhe të pafuqishme janë të destinuara të kalojnë nga një sundim në tjetrin?
A është kjo përsëritja e një modeli të vjetër, ku demokracia përdoret si një fasadë për kontroll dhe dominim? Nëse ky është drejtimi që po merr politika juaj, atëherë nuk mund të mos e krahasojmë këtë me vendimet historike që kanë rënduar mbi kombin tonë, siç ishte Kongresi i Berlinit. Duke qenë se edhe ne ndodhemi në një situatë të ngjashme me Ukrainën, me të njëjtën superfuqi si aleat, a duhet të kemi frikë se edhe për ne do të vendoset në mungesën tonë?
A do të lejohet copëtimi i mëtejshëm i trojeve tona, ashtu siç ndodhi më 1913?
Politika e përjashtimit që po ndiqni, duke nënvlerësuar popujt e vjetër të Evropës që i kanë dhënë botës kulturë, shkencë dhe urtësi, ngre një shqetësim të madh: a do të përjashtohemi edhe ne nga vendimmarrja për fatin tonë?
Për të mos u gjendur para një situate të parikuperueshme, është urgjente që politika jonë e brendshme, si dhe diaspora, veçanërisht ajo në SHBA, të rrisin trysninë për të siguruar që territori ynë të mos preket dhe të mos bëhet objekt i pazareve gjeopolitike.
Duhet të ndalet çdo përpjekje për shantazhe politike apo ekonomike në rajonin tonë, qoftë nga ju personalisht apo nga ata që veprojnë në emrin tuaj.
Duke qenë se Evropa sot përballet me sfida të shumta, ajo duhet të mbështesë përpjekjet tona për të mbrojtur tokat që na kanë mbetur pas copëtimit të vitit 1913. Fuqitë e mëdha si Britania, Gjermania, Austria dhe Franca kanë një borxh historik ndaj kombit tonë.
Është koha që ai të shlyhet përmes mbështetjes për formimin dhe konsolidimin e shtetit shqiptar në kufijtë e tij natyralë.
Ne nuk kemi qenë kurrë kundër askujt; kush na ka ofruar miqësi, ia kemi kthyer me të njëjtën mirëbesim. Por tani, kërkojmë që miqësia të mos jetë një iluzion i përkohshëm, por një angazhim i sinqertë. Tani që proceset zgjedhore kanë përfunduar, të gjithë të zgjedhurit duhet të bashkohen në interesin e përbashkët kombëtar, ashtu siç u bashkuan në luftën e fundit. Na presin sfida të mëdha dhe të panjohura, dhe vetëm të bashkuar mund t’i tejkalojmë ato dhe të arrijmë atë që është e drejta jonë legjitime. Kanë kaluar mbi 112 vjet nga viti 1913 dhe ende nuk kemi arritur të rikthejmë territoret tona, përveç Kosovës. Prandaj, le të mos lejojmë që brezat e ardhshëm të kalojnë një shekull tjetër duke shpresuar dhe luftuar për atë që ne mund ta arrijmë tani. Të bashkojmë përpjekjet në politikën e jashtme dhe të forcojmë unitetin kombëtar, sepse vetëm kështu mund të sigurojmë të ardhmen tonë.
