Shkruan: Skënder MULLIQI
Kuvendarët nuk po kan asnjë përgjegjësi!Ata nuk justifikohen për asgjë.Ata po vendosin për çdo gjë edhe pse nuk po i pëfillin mendimin e qytetarëve nga të cilët edhe morën votën.Natyrisht këtu edhe qëndrn defekti.Se shumica nuk kan dalë në zgjedhje për të zgjedhur më të mirët.Nuk kan dalë më shumë së gjysma dhe kjo nese e shikojmë situatën në përpikëri delë se këto zgjedhje nuk e kan shumë legjitimitetin.Këta kuvendarë nuk po i konstituojnë organët e shtetit .Sigurishte se janë turmë e të sëmuarëve psikik, apo janë tranuar për pushtet dhe karrierë.Ata po na e përcaktojnë për fat të keq , fatin tonë !Hyrje -daljën në Kuvend, e kan bërë tashmë hobi.Neve pas çdo zgjedhje na përshkojnë emocione së ndoshta situata shoqërore dhe politike do të jetë më e mirë.Po shihet së jemi lidhur naivisht me ndonjë mision politik , të disa partive politike dështuese , dhe individëve.Nuk e di se sa gjatë do të jetë kështu.Por, njeriu jeton më shpresë dhe shpresa dhe idealet vdesin të fundit.Ajo që dhëmb më shumë është inercioni i këtyre deputetëve .Pyes vetën se deri në qmasë njerëzit mund të jenë kaq të painteresuar për të përshtatur cilësin e jetës jo të mirë të shumicës sot në Kosovë?Këta po shtojnë zëmërimin më të drejtë të qytetarëve .Ky zemrim po e gërryen Kosovën nga mbrenda.Kemi këtë situatë edhe për faktin së një pjesë e madhe e popullsisë , më sa duket nuk e kupton rëndësinë e daljës masive në zgjedhje.Sepse vetë fjala na tregon se duke zgjedhur, ne pranojmë të marrim përsipër një farë përgjegjësie për politikat që do të ndiqen . Mosdalja masive është vendimi më i keq i mundshëm, duke treguar se jemi inertë, të painteresuar dhe, në fund të fundit, jashtëzakonisht të papërgjegjshëm.Shumë politikanë arritën ta njollosin votën e sovranit, duke shprehur dashuri për vetën.Këta janë edhe të njollosur më korrupcion .Politika duhet të jetë punë për të mirën publike, jo për interesat dhe përfitimet personale. Për shkak të kësaj, hyrja në skenën politike është e mbushur me gjemba për të gjithë ata që vendosin të luajnë ndershëm, apo për ata që po luajnë vallën e djallit . Një pjesë e madhe e kuvendarëve nuk mbeten imun ndaj baltosjës.Besojë së një shumicë qytetarësh do të kishin vendosur dorën në zjarr së të zgjedhurit e tyre do të shërbehën më lojëra të tilla shumë të ulëta.Nga cikli në cikël, ne përballemi me paradoksin e të drejtave tona . Nuk lejohet një rebelim i tillë karshi interesave të shtetit dhe interesave të popullit.Këta sapo kan mundësi po ju bien daullëve të se keqës .Por pyes veten – kush do të vendosë nëse jo ne? Mos ta lëmë më fatin tonë të lidhur më njerëzit e tillë keqbërës të politikës.Për spastrim të skënës politike të ndotur, mbetët solucion zgjedhjet e jashtëzakonshme nacionale.Sigurisht, është gjithmonë më e lehtë të ndjekësh rrugën e rezistencës më të vogël dhe të pretendosh se jeta përreth nesh po ndodh rastësisht.
