Në filli të viteve 2000, një seri hakmarrjesh brutale kundër grave përfshiu Moskën. Trupat e tyre u gjetën në parqe, pranë lumit dhe madje edhe pranë një kopshti fëmijësh. Krimineli përdhunoi shumicën e viktimave dhe më pas i mbyti. Për një kohë të gjatë, hetuesit nuk mund ta besonin se e gjithë kjo ishte vepër e një personi. Maniaku doli të ishte Vladimir Mirgorod. Portali rus Gazeta po publikon për herë të parë detaje ekskluzive të rastit të sadistit që e mbajti kryeqytetin në frikë për vite me radhë.
Gjurmë në shputë
Më 9 maj 2002, rreth orës 22:00, një i ri i panjohur e telefonoi Elena Gorinen dhe i tha se kishte gjetur një çantë gruaje në platformën Timiryazevskaya, e cila përmbante dokumente në emër të Olga Gorinës dhe një fletore shënimesh.
Shpejt, detektivët e kontaktuan. Doli se më 28 prill, trupi i një gruaje të re u gjet në zonën metropolitane VDNKh, tek garazhet pranë hekurudhës. Të vetmet rroba në trup ishin të brendshmet. Kishte një mavijosje në mollëz, gjak të tharë në buzë dhe qafa e saj ishte e lidhur me geta.
Siç përcaktuan ekspertët, vajza ishte përdhunuar dhe më pas ishte mbytur. Gorina e identifikoi vajzën e saj te gruaja e vrarë.
Kishte gjurmë gishtash në këpucët që ishin pranë trupit. Vetëm në vitin 2010 u bë e mundur të përcaktohej se kujt i përkisnin ato.
Pastaj, 31-vjeçari Vladimir Mirgorod shkoi te oficeri i policisë së rrethit të kryeqytetit për t’u regjistruar. Burri ishte liruar së fundmi nga një koloni penale, ku kishte vuajtur një dënim gjashtëvjeçar për përdhunim dhe grabitje.
Gjatë kontrollit të informacionit, oficeri zbuloi se të dhënat e Mirgorod përputheshin me ato që ishin sekuestruar nga këpuca e Gorinës tetë vjet më parë. Për më tepër, një numër vrasjesh të tjera që kishin mbetur të pazgjidhura në fillim të viteve 2000 ishin gjithashtu të listuara në bazën e të dhënave. Burri u ndalua.
Gjatë dy viteve të ardhshme, hetuesit rihapën 16 çështje penale që ishin hapur në vitet 2002-2004. Doli që të gjitha këto masakra ishin vepër e një personi – Mirgorodit.
Foto e vendit të krimit
“Impulsiv dhe shumë xheloz”
Në vitin 2001, 22-vjeçarja Irina Temina u zhvendos nga një qytet i vogël në Moskë. Ajo mori me qira një apartament të vogël në veri të kryeqytetit dhe filloi punë si kontabiliste kryesore në njërën nga kompanitë.
Në verën e vitit 2002, kur Irina po kthehej nga puna, një grup të rinjsh iu afruan në oborr. Së pari, i rrëmbyen çantën dhe më pas e tërhoqën vajzën zvarrë në shkurre.
Temin u shpëtua nga një kalimtar i rastësishëm që erdhi duke bërtitur. Burri i fortë i shpërndau lehtësisht sulmuesit dhe e shoqëroi viktimën në apartamentin e saj.
Tashmë në shtëpi, pasi ishte rikuperuar pak nga tronditja, ajo telefonoi shoqen e saj dhe i tha se pothuajse e kishin përdhunuar. Ajo përmendi gjithashtu heroin e saj – shpëtimtari trim dhe i guximshëm u prezantua si Vladimir Mirgorod.
Së shpejti ata filluan të takoheshin, por romanca nuk zgjati shumë.
“Ajo tha se Mirgorodi kishte një temperament të egër, ai ishte agresiv, impulsiv dhe shumë xheloz. Asaj nuk i pëlqenin këto tipare. Ata i dhanë fund lidhjes së tyre.”
Disa muaj më vonë, vajza filloi një lidhje të re, por ajo vazhdoi të mbante kontakt me shpëtimtarin e saj. Në mbrëmjen e 16 janarit, ai erdhi ta vizitonte dhe i sugjeroi të uleshin dhe të pinin diçka. Vajza e lejoi të hynte në apartament.
Të nesërmen ajo nuk shkoi në punë, nuk iu përgjigj telefonatave dhe nuk ia hapi derën as të dashurit të saj. Mbrëmjen e 18 janarit, i riu dhe kushëriri i Teminës erdhën në shtëpinë e saj dhe ia thyen derën.
Foto nga vendi i vrasjes së Teminës
Apartamenti mbante erë gazi – doli që soba ishte ndezur në kuzhinë. Pamja në dhomën e ndenjes ishte plotësisht tronditëse.
“Ira ishte shtrirë në divan, me fytyrën poshtë, lakuriq, me këmbët dhe krahët e lidhura me geta, me duart pas shpine. Kishte njolla të errëta në trupin e saj. Thirra një ambulancë dhe dikush thirri policinë.”
Goja e vajzës ishte e mbyllur me një rrip prej pëlhure mëndafshi nga një mantel, dhe qafa e saj ishte e shtrydhur me një lak të endur nga i njëjti rrip lëkure.
Gjatë marrjes në pyetje, i dashuri i ri i Teminës pranoi se Irina e vrarë nuk kishte tendenca sadomazokiste, ata nuk përfshiheshin në seks jo-tradicional dhe vajza nuk kërkoi kurrë të lidhej. Përkundrazi, ajo nuk toleronte dhunë në asnjë formë.
Foto nga vendi i vrasjes së Teminës
Nga sytjena në çantë
Deri në fund të vitit 2003, në kryeqytet ishin regjistruar më shumë se 10 vrasje. Shumica e viktimave ishin përdhunuar. Vetëm një person u mbyt thjesht nga krimineli. Ai ishte djali i njërës prej viktimave.
I riu erdhi për të vizituar nënën e tij, por e gjeti të vdekur me një kabllo elektrike rreth qafës. Ai nuk pati kohë të telefononte policinë, në të njëjtën kohë Mirgorod ishte në apartament – vrasësi nuk mundi të ikte nga vendi i krimit, sepse dera u përplas dhe ai nuk i gjeti çelësat.
Sapo i riu hyri në dhomë, vrasësi u hodh mbi të, i vuri një rrip rreth qafës dhe e fiksoi në dorezën e derës. Pasi u sigurua që dëshmitari ishte i vdekur, ai mori çelësat dhe iku me vrap.
Për një kohë të gjatë, hetuesit nuk besonin se në qytet vepronte një vrasës serial.
“Sot, hetimi nuk ka prova që do të na lejonin të besonim se një maniak është në veprim,” tha prokurori i zyrës së prokurorit të Butyrkës, i cili po merrej me tre çështje penale, në korrik 2003.
Zyra e prokurorit të Moskës gjithashtu mohoi se të gjitha vrasjet ishin kryer nga i njëjti person.
Prova e parë e pakundërshtueshme ishin gjurmët e gishtërinjve të marra në vitin 2010. Kur Mirgorod u arrestua, ai nuk i mohoi hakmarrjet. Ai pranoi se kishte vrarë gra, tregoi skenat e krimit, foli për objektet me të cilat i kishte mbytur ato – u përdorën gjithçka, nga rripat e reçipetave deri te rripi i një çante dore.
Foto nga vendi i vrasjes së Teminës
Në të njëjtën kohë, ai më shpesh këmbëngulte se vajzat pranonin të kryenin marrëdhënie seksuale vullnetarisht. Hetimi nuk u bind nga ky version. Kishte fakte të mjaftueshme që tregonin dhunë.
Detektivët i gjetën gratë ruse të zhveshura të mbytura në vende të shkreta në bregun e lumit, në një stacion autobusi, në shkurre në territorin e një kopshti dhe shkolle teknike, pas garazheve, në hollin e hyrjes. Dhe në çdo kohë të vitit. Rroba të grisura dhe gjëra që kishin rënë nga çantat ishin aty pranë.
Kishte prova fizike në trupat e të vdekurve: mavijosje, gërvishtje, kontuzione.
Sipas ish-të dashurës së Mirgorodit, ai gjithmonë i ndante gratë në dy kategori. “Ai i konsideronte disa të ndershme, të tjerat të shthurura dhe fliste shumë me përçmim për këto të fundit”, u tha ajo hetuesve.
Në fakt, midis grave ruse që ai vrau ishin një studente e shkëlqyer, një mësuese historie, një punonjëse sociale, një prostitutë dhe një balerinë.
Foto nga një nga vendet e krimit
“Ka dyfish më shumë viktima”
Siç përcaktoi hetimi, Mirgorod më shpesh i gjente viktimat ndërsa udhëtonte me makinë nëpër Moskë . Kur shihte një vajzë të vetmuar, i ofronte një udhëtim me makinë. Ai mundi të fitonte shpejt besimin e saj. Të gjithë ata që e njihnin vrasësin ua thanë hetuesve këtë.
“Ai kishte marrëdhënie të mira me vajzat, atyre u pëlqente. Çdo vajzë, madje edhe një e panjohur, mund të shkonte me të kudo dhe kurdo. Ai mund të përshkruhet si një person simpatik, shoqëror, shumë i fortë fizikisht, por edhe me temperament të lartë dhe impulsiv.”
Më 30 janar 2012, Gjykata e qytetit te Moskes e shpalli Mirgorodin fajtor për kryerjen e 16 vrasjeve, një seri përdhunimesh dhe aktesh të dhunshme.
Gjykata vuri në dukje se, sipas ekzaminimit, Mirgorod vuan nga çrregullime të shumëfishta të preferencave seksuale, duke përfshirë elementë të sadizmit heteroseksual. Në të njëjtën kohë, ai ishte i vetëdijshëm për veprimet e tij.
“Mirgorod nuk vuajti dhe nuk vuan aktualisht nga një sëmundje mendore që e privoi atë nga aftësia për të kuptuar natyrën aktuale dhe rrezikun shoqëror të veprimeve të tij dhe për t’i kontrolluar ato”, thuhet në vendim.
Gjykata e dënoi me burgim të përjetshëm. Në vitin 2020, hetuesit hapën arkivat dhe kuptuan se krimineli kishte të paktën dyfishin e viktimave.
Termi i ri
Në vitin 2025, Komiteti hetues i Federates ruse përfundoi hetimin e një çështjeje të re penale kundër “mbytësit”.
“Nga viti 2000 deri në vitin 2004, nën pretekste të ndryshme, ai takoi pesëmbëdhjetë vajza. Në shumicën e rasteve, ai u ofroi viktimave shërbimet e një taksie private. Pas kësaj, Mirgorod, duke qenë në vende të shkreta, i sulmoi ato, kreu krime të dhunshme seksuale dhe më pas i vrau ato me mbytje”, tha Komiteti Hetues.
Episodi i gjashtëmbëdhjetë në këtë rast është vrasja e një burri. Sipas hetuesve, më 20 shtator 2003, maniaku sulmoi një burrë rus pranë shtëpisë së tij, e rrahu dhe e mbyti me një rrip.
Më 18 korrik 2025, Gjykata e Qarkut Golovinsky e dënoi maniakun me 22 vjet burg. Siç i shpjegoi Gjykata e Qytetit të Moskës Gazeta.Ru, duke i mbledhur plotësisht dënimet për të dy dënimet, ai u dënua me burgim të përjetshëm.
