Çdo orë, një mesazh me kodin Morse kalon përgjatë gardhit, duke treguar tabelën periodike të elementeve që gjenden në trupin e njeriut, siç janë hidrogjeni, oksigjeni dhe karboni…
Ndërtimi i një ure prej çeliku dhe qelqi në pjesën historike të Tbilisit dikur shkaktoi polemika. Ndërsa disa gjeorgjianë ishin të lumtur që kjo do t’ua shkurtonte ndjeshëm kohën e udhëtimit për në punë, të tjerë e quanin Always Ultra sepse u kujtonte një pecet higjienike.Pesëmbëdhjetë vjet më parë, kur u ndërtua, disa politikanë të opozitës, arkitektë dhe planifikues urbanë e kritikuan projektin, duke pretenduar se ura dëmtonte pamjen historike të qytetit të vjetër dhe errësonte monumentet përreth.
Ura e Paqes (gjeorgjisht: mšvidobis khidi ), një urë këmbësorësh në formë harku e bërë prej çeliku dhe qelqi dhe e ndriçuar nga drita të shumta LED, kalon mbi lumin Kura dhe lidh Parkun Rike me qendrën historike të qytetit të vjetër në qendër të Tbilisit.
Që nga hapja e saj, ura është bërë një lidhje e rëndësishme për këmbësorët në qytet, si dhe një atraksion i rëndësishëm turistik dhe një nga simbolet më të njohura të kryeqytetit gjeorgjian.
Ura e Paqes, 150 metra e gjatë, u porosit nga Qeveria e Qytetit të Tbilisit për të krijuar një element arkitektonik bashkëkohor që do të lidhte Tbilisin e Vjetër me pjesën e re të qytetit. Ura ofron pamje të Kishës Metekhi , statujës së themeluesit të qytetit, Vakhtang Gorgasali , dhe Kalasë Narikala nga njëra anë, dhe të Urës Baratashvili dhe Pallatit Shtetëror të Gjeorgjisë nga ana tjetër.
Ura u projektua nga arkitekti italian Michele De Lucchi , i cili projektoi gjithashtu Pallatin Ceremonial të Gjeorgjisë dhe Ministrinë e Punëve të Brendshme në Tbilisi. Dizajni i ndriçimit u bë nga projektuesi francez i ndriçimit Philippe Martinaud.
Struktura e urës u prodhua në Itali dhe u transportua në Tbilisi me 200 kamionë, ndërsa ndriçimi u instalua në vend gjatë montimit.
Festimi i jetës dhe paqes
Dizajni është projektuar për t’i ngjarë një organizmi detar – ka një çati çeliku dhe qelqi të valëzuar me më shumë se një mijë drita LED, ndërsa kangjellat prej qelqi përgjatë shtegut janë të pajisura me shirita LED me tension të ulët. Ndriçimi ndizet 90 minuta para perëndimit të diellit dhe fiket 90 minuta pas lindjes së diellit, dhe katër programe dritash alternojnë çdo orë. Ndonjëherë dritat lëvizin në valë nga një breg në tjetrin, dhe ndonjëherë drita fillon nga skajet e urës dhe takohet në mes, pastaj zhduket dhe cikli fillon përsëri. Falë sensorëve të lëvizjes, krijohet përshtypja se dritat ndizen për çdo kalimtar.
Për më tepër, çdo orë, një mesazh me kodin Morse kalon përgjatë gardhit , që përshkruan tabelën periodike të elementeve që gjenden në trupin e njeriut, siç janë hidrogjeni, oksigjeni dhe karboni. Ky mesazh thekson natyrën shkencore dhe universale të të gjithë njerëzve – të gjithë jemi të përbërë nga të njëjtat elementë bazë, pavarësisht nga origjina jonë. Dizajneri i ndriçimit Martinaud e përshkruan konceptin si një festë të jetës dhe paqes midis njerëzve .
