Presidenti i përkohshëm sirian, Ahmed al-Shara’a, mbërriti në Moskë më 15 tetor. Ai e siguroi Presidentin rus Vladimir Putin se do të respektonte të gjitha marrëveshjet e arritura nga regjimi i mëparshëm sirian. Kjo do të thotë se ai nuk do të kërkonte që trupat ruse të braktisnin bazat e tyre në Tartus dhe Khmeimim – këto janë prania më e rëndësishme e Rusisë në Lindjen e Mesme dhe qendrat logjistike për operacionet e saj në Afrikë.
Sipas burimeve të Reuters , Sharaa kërkoi pas dyerve të mbyllura ekstradimin e diktatorit të rrëzuar sirian Bashar al-Assad, të cilit i ishte dhënë azil në Rusi pas përmbysjes së tij në dhjetor 2024. Në shtator 2025, në Siri u lëshua një urdhër arresti. Pas vizitës së Sharaa, sekretari i shtypit i presidentit rus Dmitry Peskov deklaroi: “Nuk kemi asgjë për të raportuar për Assadin në këtë kontekst.”
Rusia ishte aleati kryesor i Assadit dhe e ndihmoi atë të qëndronte në pushtet gjatë luftës civile siriane, e cila kishte filluar që nga viti 2011. Kur diktatori u rrëzua, Rusia i dha atij azil me kusht që të hiqte dorë nga aktiviteti politik – të paktën publikisht.
Gruaja e Bashar al-Assad, Asma, u zhvendos në Moskë me të. Djali i tyre i madh, Hafiz, studioi në Universitetin Shtetëror të Moskës. Pak para se babai i tij të rrëzohej nga pushteti, ai mbrojti disertacionin e doktoraturës në matematikë. Dy fëmijët e tjerë të Assad-ëve, vajza Zein dhe djali Karim, janë gjithashtu në Moskë.
Familja Assad zotëron 18 apartamente në qytetin e Moskës. Ata kanë nxjerrë kontrabandë të paktën 250 milionë dollarë para të gatshme nga Siria dhe i kanë depozituar në bankat ruse.
Vëllai më i vogël i ish-diktatorit, Maher al-Assad, jeton gjithashtu në Moskë. Ai më parë komandonte Divizionin e 4-t të Blinduar të Ushtrisë Arabe Siriane (forcat e armatosura të regjimit të Asadit), një njësi elitare e ushtrisë siriane. Maher al-Assad ishte gjithashtu kreu de facto i kartelit shtetëror të drogës që prodhonte dhe trafikonte Captagon, një drogë sintetike e zakonshme në Lindjen e Mesme.
Sipas Die Zeit, Bashar al-Assad e kalon kohën në Moskë kryesisht duke luajtur videolojëra, ndërsa Maher al-Assad jeton në hotelin Four Seasons (ish-Hoteli Moscow), ku pi dhe pi nargjile.
Die Zeit raporton, duke cituar një ish-oficer të lartë ushtarak sirian të paidentifikuar që tani jeton në Evropë, se pas rënies së regjimit të Asadit, afërsisht 1,200 ish-oficerë sirianë përfunduan në Rusi. Ashtu si Asadët, ata janë kryesisht alavitë – një pakicë fetare që ishte një burim i rëndësishëm mbështetjeje për ish-regjimin sirian.
The New York Times identifikoi disa prej tyre. Shefi i Shtabit të Përgjithshëm dhe Ministri i Mbrojtjes i Asadit, Ali Ayoub, jeton në Moskë. Ai udhëhoqi Ushtrinë Arabe Siriane gjatë luftës civile. Ai është përgjegjës për bombardimin e qyteteve dhe përdorimin e armëve të ndaluara, përfshirë armët kimike.
Gjithashtu në Moskë është Ali Abbas, ish-zëvendëskomandanti i përgjithshëm i Ushtrisë Arabe Siriane dhe më vonë Ministër i Mbrojtjes. Gjithashtu është edhe Kamal al-Hassan, kreu i fundit i inteligjencës ushtarake nën regjimin e Asadit, i cili mbikëqyri, ndër të tjera, burgun e torturave Sednaya.
Të paktën dy ish-udhëheqës të Byrosë së Sigurisë Kombëtare—struktura e Partisë Baath të Asadit që koordinonte punën e shërbimeve të inteligjencës siriane—jetojnë gjithashtu në Rusi. Ata janë Ali Mamlouk dhe Kifa Malham. Një tjetër ish-udhëheqës i kësaj organizate, Muhammad Zeitoun, gjithashtu u largua nga Siria, por vendndodhja e tij aktuale nuk dihet.
Moska është gjithashtu shtëpia e ish-oficerëve përgjegjës për shtypjen e protestave anti-Assad në Damask, përfshirë vrasjet në Daraya (një periferi të kryeqytetit sirian) në gusht 2012. Forcat qeveritare e nënshtruan qytetin ndaj granatimeve masive me artileri dhe bombardimeve ajrore, të ndjekura nga një “operacion spastrimi” që përfshinte vrasje masive. Gjatë pesë ditëve, u vranë më shumë se 700 njerëz. Operacioni u drejtua nga Maher al-Assad, zëvendësi i tij Aws Aslan dhe gjeneralmajor Qahtan Khalil (më vonë kreu i inteligjencës së Forcave Ajrore) – të gjithë të cilët morën azil në Rusi.
Një burrë tjetër që tani jeton në Moskë është Suhail al-Hassan. Ai komandoi forca speciale në ushtrinë e Asadit dhe, gjatë luftës civile, mbikëqyri operacionet në provincat Idlib dhe Aleppo, duke urdhëruar përdorimin e armëve kimike, bombardimin e qyteteve dhe masakrat. New York Times vëren se ai i koordinoi me kujdes veprimet e tij me forcat ruse në rajon.
