Në vendet e Bashkimit Evropian, ku jetojnë shqiptarët, po vazhdon promovimi i librit të autorit Nusret Pllana, që dokumenton dhunën dhe terrorin shtetëror serb mbi fëmijët shqiptarë gjatë periudhës 1981-1999 në Kosovë.
Gjatë promovimit në Augsburg të Gjermanisë, u theksua rëndësia e kësaj vepre si dëshmi e fuqishme historike, ndërsa u kujtua se vrasja e fëmijëve mbetet një gjurmë e paharruar në historinë kombëtare dhe shtetërore të Kosovës.
Më doli para syve Valmiri sikur i gjallë e më tha axha Nusret mos u dorëzo më falni. Është ky njëri prej emocioneve të koautorit Nusret Pllana me rastin e promovimit të librit dhe dokumentarëve për dhunën dhe gjenocidin serb të mbi 1432 fëmijë, në çerekshekullin e fundit të shekullit XX. Pllana theksoi se 15% e të vrarëve në luftën e Kosovës ishin fëmijë, duke ngritur pyetjen tronditëse: Çfarë faji patën ata?”, tha Dr. Nusret Pllana, autor i librave dhe dokumentarëve për dhunën mbi fëmijë shqiptar.
“Një ngjarje që ja ka vlejtur të shënohet dhe të shpërndahet gjithandej opinionit botëror, sepse është një ngjarje që është shënuar me gjakun e djemve dhe vajzave tona më të mira, përkatësisht me gjakun e 1432 fëmijëve tanë engjëj viktima të gjenocidit shtetëror Serbisë fashiste të cilët janë ekzekutuar vetëm e vetëm pse ishin shqiptar”, shtoi Pllana.
Botimet e profesor Pllanës duhet të jenë të pranishme në secilën bibliotekë dhe institucion kombëtar dhe ndërkombëtarë, vlerësojnë bashkëkombës tanë.
“Le ta sheh e gjithë bota se çka ka ndodhë më 1998/99 në Kosovë ky gjenocid që nuk falet e në qoftë se ne pajtohemi më këtë kjo do të përsëritet”, tha Alfon Tanushi, bashkëkombës.
“Vepra e Nusret Pllanës është aq autentike dhe e bazuar në fakte sa që edhe armiqtë kur ta lexojnë këtë e dinë se çka kanë bërë dhe kjo është edhe efekti i librit që edhe armiqtë ta shohin dhe t’i bien pishman, të kërkojnë falje për gjërat që i kanë bërë paraardhësit e tyre dhe vetëm kjo kur ata kërkojnë falje siguron paqe”, tha Ilir Seferi, bashkëkombës.
Në këtë promovim u tha se në kujtim të fëmijëve të pafajshëm të vrarë gjatë luftës, nuk duhet të harrohen dhimbjet dhe emrat e tyre. Të jetojnë në kujtesën tonë, në çdo frymë lirie dhe premtimi për paqe.
