Udhëheqja politike e Serbisë, nën udhëheqjen e Aleksandar Vuçiqit, është veçanërisht e nervozuar para votimit të rezolutës për gjenocidin në Srebrenicë. Nervozizmi dhe dëshpërimi politik arritën në atë nivel, saqë në histori u përfshi edhe patriarku Porfirije, i cili e bekoi Vuçiqin në prag të udhëtimit të tij në Nju Jork, shkruan portali i Sarajevës Klix.
Rezoluta e përgatitur në Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara do të votohet të enjten në orën 16:00 CET.
Rezoluta nuk shpall asnjë shtet apo komb si gjenocid, por tregon për një krim të tmerrshëm që gjykata ndërkombëtare e cilësoi si gjenocid, thekson Semir Hambo për Klix .
Ai tregon se bota dhe gjeneratat e ardhshme duhet të ndalojnë dhe më 11 korrik të çdo viti simbolikisht të përkujtojnë gjenocidin në Srebrenicë dhe të edukojnë gjeneratat e reja, në mënyrë që të parandalohen krimet e njëjta apo të ngjashme në të ardhmen.
Por çfarë është kryesia politike e Serbisë në bashkëpunim me lidershipin politik të Bosnje-Hercegovinës? entiteti Republika Srpska ka punuar në dy muajt e mëparshëm?
Ata bënë pikërisht të kundërtën. Ata shtynë historinë e një “populli gjenocidal”, të një komploti perëndimor, të fajit të Gjermanisë, Britanisë së Madhe dhe fuqive të tjera pas rezolutës.
Vetë teksti i rezolutës, së bashku me amendamentet e përfshira të Malit të Zi, është prova më e mirë e qëllimit të kujt është.
Teksti specifikon qartë qëllimin e rezolutës dhe nënvizon se askush nuk është akuzuar për njerëz gjenocidal.
Në të gjitha këto, lideri i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, me vetëdije dhe këmbëngulje i mbithekson pikëpamjet e tij dhe për këtë ka arsye, shkruan Klix.
Vuçiqit nuk i pëlqen rezoluta për të paktën dy arsye.
E para është pjesëmarrja personale në ngjarjet e viteve 1990, pjesëmarrja në propagandën dhe regjimin e Slobodan Millosheviqit dhe Vojislav Sheshelj.
Nuk i shkon sepse i kujton deklaratat për vrasjen e 100 myslimanëve për një serb të vrarë.
Në fund nuk i shkon për shkak të mbështetjes aktuale për aktorët e viteve 90-të, sado që u përpoq ta mbështillte politikën e tij me celofan properëndimor, shkruan Klix.
Vuçiq është lideri i një vendi që ende fsheh të arratisurit nga drejtësia.
Pra, sot në Serbi Novak Gjukiq dhe Milomir Savçiq dhe shumë të tjerë dyshohen ose akuzohen për krime lufte.
Serbia e Aleksandar Vuçiqit nuk u përball me të vërtetën dhe as nuk u kryqëzua me vitet 1990.
Kriminelët e luftës Naportiv, Vuçiq janë sot mysafirë të rregullt të emisioneve propagandistike në Serbi, ku mohojnë gjenocidin, nënçmojnë krimet dhe lavdërojnë kriminelët e dënuar.
Dhe frika e Vuçiqit qëndron edhe në faktin se me rezolutën, historia e gjenocidit në Srebrenicë do të bëhet temë globale.
Do të jetë një pjesë integrale e kalendarit global nga i cili bota do të mësojë se çfarë ndodhi në Srebrenicë në vitin 1995.
Ata do të mësojnë për viktimat, për kriminelët dhe publiku i gjerë do të jetë në gjendje ta njohë më lehtë mohimin e gjenocidit.
Sepse politika e Vuçiqit, Dodikut dhe të ngjashme nuk do të mund të kontrollojë historinë globale dhe të vërtetën se është kryer gjenocidi.
Për të gjitha këto, Vuçiq sot fshihet pas popullit, krejtësisht pa nevojë, shkruan Klix.
