Partnerët perëndimorë duhet të deklarojnë unanimisht dhe me vendosmëri se do të bëjnë gjithçka për fitoren e Ukrainës, dhe jo vetëm për të mbështetur aftësinë mbrojtëse. Vetëm kur partnerët të ofrojnë të gjitha armët e nevojshme dhe t’i lejojnë ata të luftojnë në territorin e Rusisë , Ukraina do të jetë në gjendje të shkojë shpejt drejt fitores.
Ish-komandanti i ushtrisë amerikane në Evropë, gjenerali në pension Ben Hodges, ka treguar për këtë dhe gjëra të tjera në një intervistë ekskluzive për Novina.LIVE.
– Zoti Hodges, më 26 gusht, Ukraina përjetoi sulmin më masiv që nga fillimi i pushtimit në shkallë të plotë – u lëshuan pothuajse 250 raketa dhe drone. Çfarë do të thotë ky hap i Kremlinit dhe a lidhet ai me negociatat e mundshme në nëntor?
— Para së gjithash, jam i mahnitur nga mbrojtësit ukrainas, mbrojtja kundërajrore, e cila ishte në gjendje të rrëzonte kaq shumë raketa dhe dronë që u hodhën kundër civilëve të pafajshëm ukrainas. Është e mahnitshme se sa efektivë janë bërë mbrojtësit ukrainas. Fatkeqësisht, kjo ndodh sepse ata kishin shumë praktikë.
Por besoj se është shumë më mirë dhe më efektive të kesh mundësinë të vrasësh një shigjetar sesa të përpiqesh të rrëzosh të gjitha shigjetat e tij. Me fjalë të tjera, Ukraina ka nevojë për një mundësi, dhe Shtetet e Bashkuara duhet të lejojnë Ukrainën të përdorë armë me rreze të gjatë për të shkatërruar fushat ajrore nga të cilat kryhen shumica e këtyre sulmeve në territorin e Rusisë.
Në fund të fundit, kjo është sigurisht e vetmja përgjigje që Kremlini ka ndaj kundërsulmit shumë të suksesshëm ukrainas në drejtimin e Kurskut. Krejt çfarë mund të bëjë Putini është të përpiqet të vrasë civilë të pafajshëm, duke shpresuar se kjo do të ushtrojë presion mbi Ukrainën dhe Perëndimin, duke i detyruar ata të negociojnë. Nuk mendoj se do të ketë sukses.
— Çfarë mendoni në përgjithësi për këtë operacion në rajonin e Kurskut? Cili është parashikimi juaj për veprimet e mëtejshme në këtë rajon?
– Sigurisht, ishte e mahnitshme të shikoje se si Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës dhe Forcat e Armatosura të Ukrainës ishin në gjendje të befasonin Rusinë në radhë të parë duke vendosur forca kaq të mëdha pikërisht në kufi. Kjo tregon një disiplinë të jashtëzakonshme dhe mbrojtje të informacionit.
Nuk kam të drejtë të di se çfarë dëshiron të arrijë Ukraina me këtë kundërofensivë ose sa kohë planifikojnë të qëndrojnë atje. Përsëri, ata vazhdojnë të jenë shumë të disiplinuar. Unë mendoj se presidenti Zelensky, natyrisht, foli për nevojën për të krijuar një tampon në anën tjetër të kufirit rus, në mënyrë që trupat ruse të mos vazhdojnë të sulmojnë nga atje. Kjo është një nga pasojat.
Por mendoj se kjo ndryshoi edhe narrativën për pashmangshmërinë e fitores së Rusisë ose se Ukraina nuk mund të fitojë në asnjë mënyrë. Është e qartë se Ukraina është e aftë, veçanërisht nëse heqim kufizimet dhe i ofrojmë Ukrainës gjithçka të nevojshme. Gjëja e fundit që dua të them është se ne ende nuk e dimë se si kjo do të ndikojë në operacionet ruse në lindje, në drejtim të Pokrovsk. Sa forca ruse do të tërhiqen për t’iu përgjigjur kundërsulmit të Kurskut, mendoj se është ende herët për të thënë.
— A mund të dëmtojë operacioni në rajonin e Kurskut mbrojtjen e Donbasit dhe, në veçanti, Pokrovsk, ku rusët po bëjnë më shumë presion?
— Mendoj se Shtabi i Përgjithshëm ka bërë një vlerësim shumë të mirë profesional të rrezikut. Dua të them, kanë kaluar gjashtë muaj që kur Rusia më në fund pushtoi Avdeevka. Avdeevka është vetëm, me sa duket, 50 ose 60 kilometra nga Pokrovsk. Dhe gjashtë muaj më vonë, Rusia ishte në gjendje të përparonte vetëm 50 kilometra. Humbje të mëdha njerëzore.
Prandaj, unë mendoj se Shtabi i Përgjithshëm ka vlerësuar se nuk ka gjasa që Rusia të jetë në gjendje të pushtojë shpejt ose të depërtojë afër Pokrovsk. Ata përfundimisht mund të kapin Pokrovsk nga lodhja. Por, bazuar në atë që ka ndodhur gjatë gjashtë muajve të fundit, do të pajtohesha që Shtabi i Përgjithshëm ka vlerësuar se nuk ka rrezik të madh për një përparim në shkallë të gjerë rus në lindje.
Tani, natyrisht, është e pakëndshme që trupat ukrainase të jenë në lindje dhe ato janë përgjegjëse për atë që ne e quajmë ekonomi të forcës në doktrinën ushtarake, kur pritet të bësh diçka pa pasur burime të mjaftueshme. Por komandantët gjithmonë duhet të ndërmarrin rreziqe për të krijuar potencial të mjaftueshëm për të bërë diçka më të rëndësishme. Dhe kjo është arsyeja pse unë do të pajtohesha me analizën e Shtabit të Përgjithshëm se ngritja e forcave për operacionin sulmues të Kurskut është përparësia e duhur dhe se forcat ukrainase në lindje mund të qëndrojnë për një kohë mjaft të gjatë derisa të arrijmë në fund të Operacioni sulmues Kursk.
— Deri në çfarë mase lejimi për të përdorur armë me rreze të gjatë në territorin e Rusisë, veçanërisht në aeroportet ushtarake, do ta ndryshojë situatën në front? Dhe çfarë duhet të bëjë Ukraina për ta marrë atë?
Fatkeqësisht, qeveria ime, qeveria gjermane, qeveria britanike, qeveria franceze dhe vende të tjera perëndimore nuk e kanë bërë të qartë se duan që Ukraina të fitojë vërtet këtë luftë. Prandaj, mbështetja bazohet në atë që unë e konsideroj një dëshirë për të parandaluar humbjen e Ukrainës, si dhe një kërkesë të gabuar, naive për të parandaluar përshkallëzimin nga ana e Rusisë ose për t’i dhënë asaj një arsye përshkallëzimi.
Unë mendoj se qeveria amerikane, pavarësisht të gjitha gjërave të mira që ka bërë, për fat të keq, duket më e fokusuar në parandalimin e rënies së regjimit të Putinit dhe më e fokusuar në parandalimin e përshkallëzimit sesa në ndihmën e Ukrainës për të fituar këtë konflikt, megjithëse është në interesat e Shteteve të Bashkuara në mënyrë që Ukraina të fitojë këtë luftë.
Dhe unë mendoj se administrata udhëhiqet nga frika e tepruar dhe ideja naive se Rusia mund të përdorë armë bërthamore. Është e qartë dhe e thjeshtë. Dhe unë mendoj se probabiliteti që Rusia të përdorë armë bërthamore është zero, por administrata beson se do ta bëjë këtë. Dhe ata gjithashtu besojnë se do të ishte keq nëse regjimi i Putinit do të rrëzohej. Por nuk ka asgjë të keqe me rënien e regjimit të Putinit. Duhet ta planifikojmë, të mendojmë për pasojat. Dhe nëse fitorja e Ukrainës çon në rënien e regjimit, kjo është mirë. Kjo është e mirë për të gjithë Evropën.
Por, për fat të keq, qeveria ime është më e shqetësuar për këtë sesa për të ndihmuar Ukrainën të fitojë. Prandaj nuk e bëjnë. Kjo është arsyeja pse ata kanë ende kufizime për atë që ofrohet. Prandaj, mendoj se qasja e Ukrainës dhe mbështetësve të Ukrainës duhet të jetë që të bindin administratën se Rusia nuk do të përdorë armë bërthamore dhe gjithashtu se ne nuk duhet të kemi frikë nga rënia e regjimit të Putinit.
— Si do të jetë situata në front këtë vjeshtë dhe dimër?
— Sigurisht, dëmi që Rusia vazhdon të shkaktojë në rrjetet elektrike do ta bëjë shumë të vështirë këtë periudhë. Por unë pres që qeveria ukrainase dhe zyrtarët në të gjithë vendin të marrin masat e nevojshme për të siguruar një sasi të mjaftueshme të energjisë elektrike dhe ngrohjes për qytetarët në dimër. Dhe unë mendoj se Ukraina po bën një punë shumë të mirë për të shkatërruar infrastrukturën ruse të naftës dhe gazit në mënyrë që të zvogëlojë aftësinë e Rusisë për të marrë para për shitjen e naftës dhe gazit në Indi, Kinë dhe konsumatorë të tjerë, dhe gjithashtu që rusët të fillojnë për të ndjerë ndikimin e faktit se rrjeti i tyre elektrik, infrastruktura e tyre e naftës dhe gazit pëson dëmtime.
Gjithashtu, Deti i Zi – ju e dini që forcat detare të Ukrainës praktikisht i shtynë rusët nga pjesa perëndimore e Detit të Zi. Forcat Ajrore Ruse ende hezitojnë të fluturojnë mbi Ukrainë, sepse nuk kanë mundur të arrijnë epërsinë ajrore. Prandaj, unë mendoj se Ukraina do të vazhdojë të zhvillojë industrinë e saj të mbrojtjes dhe së shpejti do të shohim armët ukrainase të afta të shkojnë më tej se çdo armë që mund të ofrojnë Shtetet e Bashkuara. Ukraina do të duhet ta vendosë vetë këtë.
— Ju flisni shumë në intervistë për faktin se Ukraina duhet të rrisë numrin e të mobilizuarve. Si, sipas jush, duhet të arrijë Ukraina një mobilizim të suksesshëm? Në veçanti, ekspertët perëndimorë rekomandojnë uljen e moshës së mobilizimit në pothuajse 20 vjet.
— Sigurisht, është vendimi i një kombi sovran se si t’i ndërtojë forcat e tij të armatosura. Dhe megjithëse nuk e kuptoj plotësisht këtë, besoj se në Ukrainë mosha e mobilizimit është në një nivel të caktuar – për arsye kulturore. Ky është biznesi i Ukrainës. Por ulja e moshës nuk është zgjidhje. Kjo mund të jetë pjesë e zgjidhjes, por thjesht ulja e moshës nuk është zgjidhje.
Ka miliona gra dhe burra ukrainas që mund të shërbejnë në Forcat e Armatosura dhe tashmë kanë mbushur moshën e rekrutimit. Qeveria, jo ushtria, është përgjegjëse për këtë. Qeveria është përgjegjëse për të fituar besimin e familjeve ukrainase se djemtë dhe vajzat e tyre nuk do të dërgohen në luftë derisa të përgatiten siç duhet, të pajisen siç duhet dhe të vendosen në një njësi të mirë të përgatitur për luftë. Unë mendoj se familjet ndoshta e mbajnë mend ende ushtrinë e vjetër sovjetike, sikur fëmijët e tyre do të jenë në një burg ushtrie dhe se ata thjesht mund të humbasin për asgjë.
Ndaj qeveria duhet të kthejë besimin e familjeve se djali i tyre, jeta e djalit dhe vajzës së tyre do të vlerësohet dhe mbrohet. Dhe gjithashtu, nëse ndodh diçka, familja do të kujdeset siç duhet. Kjo do të thotë që Ministria e Mbrojtjes duhet të ndërtojë apo përmirësojë atë që ne e quajmë ushtri institucionale. Kjo është pjesa e ushtrisë që është përgjegjëse për rekrutimin, trajnimin dhe edukimin. Dhe kjo do të thotë që ju duhet të punësoni oficerë dhe rreshter cilësorë me përvojë. Ata duhet të jenë pjesë e trajnimit të personelit dhe edukimit të ushtarëve të rinj.
Pra, ky është një investim jo vetëm në para, por edhe në njerëz. Por, për të pasur një numër të mjaftueshëm ushtarësh cilësorë për një ushtri operative, është e nevojshme të bëhet në mënyrë korrekte. Për rrjedhojë, ushtria institucionale siguron ushtarë të trajnuar dhe të pajisur për ushtrinë aktive. Dhe mendoj se kjo është pjesë e asaj që duhet rregulluar.
— Lidhur me zgjedhjet në SHBA. Kamala Harris flet shumë për Ukrainën në fushatën e saj zgjedhore. Donald Trump thotë më shumë, por më tepër gjëra populiste. Çfarë mund të presë Ukraina nga fitorja e secilit prej kandidatëve?
– Mendoj se nëse Kamala Harris zgjidhet presidente, ne e dimë se do të kemi dikë që mbështet Ukrainën, që mbështet NATO-n, që e kupton rëndësinë e një Evrope të sigurt, të qëndrueshme dhe të lirë dhe që nuk i intereson kush është Putin apo kush rus. Unë pres që ajo të paktën të vazhdojë atë që bëri administrata Biden. Shpresoj dhe dua të besoj se ajo do të veprojë më me vendosmëri për t’i siguruar Ukrainës atë që i nevojitet dhe se do të jetë në gjendje t’ia shpjegojë këtë Kongresit dhe popullit amerikan.
Sa i përket zotit Trump, ne tashmë e dimë nga përvoja e tij e kaluar si president dhe nga fakti që ai dhe zoti Vance thonë se janë shumë më tolerantë ndaj Putinit, të gatshëm për të punuar me Putinin dhe unë do të kisha shumë më pak besim në këtë. , se ata do të bëjnë atë që është më e mira për Ukrainën, për NATO-n, për Evropën.
Ata janë të paparashikueshëm sepse duket se nuk kanë parime. Prandaj, natyrisht, është e vështirë të parashikohet se si do të jetë administrata Trump. Shpresojmë se nuk do të duhet ta zbulojmë kurrë.
Trump gjithashtu ofroi në shtyp disa opsione për t’i dhënë fund kësaj lufte. Dhe njëra prej tyre është thjesht t’i japim Rusisë territoret e pushtuara dhe më pas t’i bashkohemi NATO-s me territoret që kemi tani. Çfarë mendoni për këtë skenar?
— Kjo tregon se ai nuk ka parime, se për të gjithçka është çështje përfitimi. Dhe për Trump nuk ka rëndësi që folët për shkeljen e sovranitetit të Ukrainës apo për shpërblimin e Rusisë për shkeljen e sovranitetit të Ukrainës. Prandaj, këto janë parimet që ai nuk i vlerëson dhe nuk i kupton. Dhe kjo tregon gjithashtu se ai nuk e kupton vërtet Rusinë.
Ai beson se Rusia do të respektojë disi çdo marrëveshje pas shpërblimit, për shembull, që mori Krym. Prandaj, mendoj se kjo është një ide absolutisht e tmerrshme. Dhe ai gjithashtu nuk ka asnjë ndikim, asnjë autoritet dhe asnjë dëshirë për të bërë punën e nevojshme për të bindur të gjitha vendet e tjera të NATO-s që të pranojnë Ukrainën në Aleancë. Ky është një premtim absolutisht bosh.
Mos harroni se ky njeri, i cili bëri një marrëveshje me talebanët pak para skadimit të mandatit të tij, në fakt bëri një marrëveshje dorëzimi me talebanët. Pa koordinim me qeverinë afgane apo ndonjë nga aleatët tanë. Dhe kjo çoi në rënien e qeverisë afgane përballë ringjalljes së talebanëve. Prandaj, nuk besoj se Trump do të jetë në gjendje të ndihmojë në përfundimin e kësaj lufte në një mënyrë që do të jetë e dobishme për të paktën dikë, përveç atij personalisht dhe Rusisë.
Hyrja e Ukrainës në NATO – çështje disavjeçare apo dhjetëvjeçare?
– Kjo është një çështje e udhëheqjes. Kjo është pyetja e qeverisë amerikane, e cila duhet të jetë në gjendje të argumentojë dhe t’u shpjegojë anëtarëve të tjerë të Aleancës, 31 vende, pse Aleanca do të jetë më mirë me Ukrainën, se Evropa do të jetë më e sigurt me Ukrainën. Por për ta arritur këtë, ne duhet të ndihmojmë Ukrainën të mposht Rusinë, e cila gjithashtu do të përmirësojë situatën e sigurisë në Evropë për dekada.
Kjo mund të kishte ndodhur edhe vitin e kaluar. Por Presidenti Biden nuk ishte i gatshëm të bënte atë që ishte e nevojshme për të provuar mendimin e tij. Prandaj, nuk do ta përcaktoj kohën, sepse koha nuk është e rëndësishme. Është e rëndësishme se kush janë liderët.
– Si dhe kur do të përfundojë lufta në Ukrainë? Cilat janë parashikimet tuaja?
– Varet nga Shtetet e Bashkuara, Gjermania, Britania e Madhe dhe Franca. Nëse do të thonim se duam që Ukraina të fitojë, nuk do të kishte kufizime. Do të kishte një sasi të pafund të gjithçkaje të nevojshme. Dhe dua të them se kjo mund të kishte përfunduar vitin e kaluar nëse do të kishim marrë një angazhim të tillë.
Kjo do të thotë, shikoni se sa mirë po ecën Ukraina pa detyrime të tilla. Dhe pas tetë muajsh pa municion, shikoni sa efektive është Ukraina. Pra, nëse Perëndimi do ta merrte seriozisht këtë çështje dhe nëse do t’i shtrëngonim të gjitha sanksionet ekonomike për të ndaluar Rusinë nga eksportimi i naftës dhe gazit përmes flotës së tyre të paligjshme në hije, ata nuk do të kishin paratë e nevojshme për të blerë municion dhe dronë në Korenë e Veriut dhe Iran ose pjesë këmbimi në Kinë.
Pra, gjithçka do të përfundojë kur Shtetet e Bashkuara dhe aleatët tanë të tjerë të marrin përsipër këtë detyrim. Nëse nuk e bëjmë këtë, mendoj se do të vazhdojë shumë më gjatë.
— Dhe së fundi: nëse do të ishit në vendin e Komandantit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Ukrainës, çfarë do të bënit para së gjithash tani?
— Do të bëja presion mbi qeverinë që të bënte gjithçka që është e nevojshme për të rritur numrin e Forcave të Armatosura. E dini, kjo ushtri institucionale, për të cilën fola, për rekrutimin dhe trajnimin. Dua të them, është një luftë e gjatë, kështu që duhet të kesh një sistem që prodhon gjithnjë e më shumë ushtarë dhe njësi të mira.
Ky është një rol kyç për udhëheqësin e çdo ushtrie – të sigurohet që keni burime të mjaftueshme për të përmbushur detyrat, veçanërisht burimet njerëzore. Kjo do të ishte një pjesë e rëndësishme e punës.
Do të kërkoja gjithashtu mënyra për të decentralizuar procesin e vendimmarrjes. Unë do të doja që komandantët e mi në të gjitha nivelet të jenë të sigurt se mund të marrin vendimet më të mira për atë që po ndodh pikërisht përballë tyre.
Dhe gjëja e tretë që do të doja të bëja është t’u drejtohem bashkatdhetarëve dhe bashkatdhetarëve të mi që jetojnë në Evropë, dhe këta tani janë miliona ukrainas. Dua të them se ka shumë ukrainas të pasur që kanë vilat e tyre në jug të Francës, për shembull. Nuk e di sa ukrainas, përfshirë të pasurit, nuk mund të jenë në Ukrainë për të ndihmuar në fitimin e kësaj lufte? Mendoj se nëse do të isha komandant, do t’u bëja thirrje bashkatdhetarëve ukrainas me një apel që të gjithë duhet të kontribuojnë për fitoren.
