Me njësinë e saj të rrethuar dhe pa askënd në komandë, Svitlana mori kontrollin, sekuestroi një granatëhedhës dhe e përdori atë për të shfarosur grupin e sulmuesve armik.
Mjekja ushtarake Svitlana nga Brigada e 128-të e Mbrojtjes Territoriale, aktualisht e vendosur në zonën e Zaporizhzhisë, i shpëtoi ushtarët e saj nga një përpjekje rrethimi nga armiku. Duke e vënë re kërcënimin, ajo rrëmbeu një granatëhedhës dhe, me një të shtënë të saktë, eliminoi një grup trupash ruse që po përparonin, sipas një deklarate nga Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës të hënën, më 12 maj.
Svitlana, e cila para luftës ishte një infermiere e kujdesit intensiv me përvojë të gjerë në Spitalin Mechnikov në Dnipro, u ofrua vullnetare për Forcat e Mbrojtjes Territoriale të Ukrainës në fillim të pushtimit në shkallë të plotë të vitit 2022.
Ashtu si të gjithë ushtarët e Batalionit të 230-të të Brigadës së 128-të të Mbrojtjes Territoriale “Dyke Pole”, ajo iu nënshtrua një stërvitjeje të gjerë në poligone ushtarake, duke u ushtruar me lloje të ndryshme armësh, përfshirë edhe granatahedhës. Por, siç vëren ajo, stërvitja është një gjë – përballja me luftime të vërteta është diçka krejtësisht tjetër.
Mjekja luftarake Svitlana nga Brigada e 128-të e Mbrojtjes Territoriale, aktualisht e vendosur në zonën e Zaporizhzhisë, i shpëtoi ushtarët e saj nga një përpjekje rrethimi nga armiku. Duke e vënë re kërcënimin, ajo rrëmbeu një granatëhedhës dhe, me një të shtënë të saktë, eliminoi një grup trupash ruse që po përparonin, sipas një deklarate nga Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës të hënën, më 12 maj.
Svitlana, e cila para luftës ishte një infermiere e kujdesit intensiv me përvojë të gjerë në Spitalin Mechnikov në Dnipro, u ofrua vullnetare për Forcat e Mbrojtjes Territoriale të Ukrainës në fillim të pushtimit në shkallë të plotë të vitit 2022.
Ashtu si të gjithë ushtarët e Batalionit të 230-të të Brigadës së 128-të të Mbrojtjes Territoriale “Dyke Pole”, ajo iu nënshtrua një stërvitjeje të gjerë në poligone ushtarake, duke u ushtruar me lloje të ndryshme armësh, përfshirë edhe granatahedhës. Por, siç vëren ajo, stërvitja është një gjë – përballja me luftime të vërteta është diçka krejtësisht tjetër.
Falë qëndrueshmërisë së mbrojtësve ukrainas dhe veprimeve vendimtare të Svitlanës, plani i armikut për të rrethuar pozicionin dështoi – sulmi u zmbraps. Fitorja, e fituar midis rrënojave të Staromaiorske, rezultoi vendimtare: vetëm pak ditë më vonë, njësia ishte në gjendje të bënte rotacion dhe të tërhiqej në mënyrë të sigurt nga vija e frontit, sipas raportit të Shtabit të Përgjithshëm.
«Djemtë më thanë: ‘Je i çmendur!’ Por çfarë tjetër mund të bëja në atë moment? Të prisja që armiku të na vriste të gjithëve?» thotë ajo.
Kohët e fundit, komandanti i brigadës “Dyke Pole” i dha Svitlanës Kryqin e Forcave Tokësore.
«Madje u ndjeva në siklet – tashmë kam dy Kryqe të Artë të klasit të parë dhe të dytë, dhe shumë çmime të tjera. Dhe ka njerëz që janë nominuar shumë herë, por ende nuk e kanë marrë asnjë», shton ajo.
Svitlana merr çmimin e saj të fundit për heroizëm. Foto nga: Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës
Djali i Svitlanës, gjithashtu vullnetar, u vra në luftime pranë Bakhmutit. Ajo e bëri mision të saj shpëtimin e jetës së ushtarëve të tjerë. Kështu, pasi mori çmimin e saj të fundit, ajo u kthye në batalionin e saj, i cili vazhdon të mbajë vijën e frontit në zonën e luftimeve të Zaporizhzhisë.
