Të mbijetuarit e tërmetit të fundit të fuqishëm në qytetin turk, Shanlëurfa, që shkaktoi mijëra vdekje, rrënime, janë duke u përballur me një rrezik të madh nga uria.
Dielli lind njësoj si çdo mëngjes, por rrugët e shkatërruara të Shanlëurfës duken boshe në këtë mot të ftohtë.
Pas tërmetit të së hënës me magnitudë 7.8 ballësh, si çdo person i prekur nga 9 krahina të tjera, edhe në këtë vend qytetarët janë fokusuar në mbijetesën bazike.
Në orët e para të së hënës, tërmeti më i fuqishëm i Turqisë në 100 vjet goditi këtë rajon kufitar me Sirinë, duke lënë më shumë se 9.500 të vdekur në Turqi dhe Sirinë fqinje.
Dhjetëra familje në Sanliurfa kërkuan strehim në katin e parë të hotelit impozant Hilton. Deri në orët e para të mëngjesit të së martës, shumica e prindërve së bashku me fëmijët e tyre nuk kanë fjetur aspak.
“Kemi mbërritur këtu dje në orën 15:00. Hoteli na ka dhënë supë në mbrëmje, por nata ka kaluar, ne jemi të uritur, ashtu edhe fëmijët…Sot do të mbyllen furrat e bukës, nuk e di si ku do të gjejmë bukë”, tha Imam Caglar, 42 vjeç.
Banesa e tij nuk është larg nga hoteli, por për shkak të kushteve të rrezikshme është e pamundur të shkojë dhe të marrë ushqim.
“Ne jetonim në katin e parë dhe kemi shumë frikë për t’u kthyer. Ndërtesa jonë nuk është aspak e sigurt”, tha babai i tre fëmijëve.
Dimri shkakton vonesa në dërgimin e ndihmës
Qeveria turke është duke vazhduar të sigurojë strehim për personat që kanë mbetur në rrugë pas tërmetit, pasi shtëpitë e tyre u rrëzuan komplet apo konsiderohen shumë e rrezikshme për të jetuar afër.
Qindra mijëra njerëz e kaluan natën në konvikte, shkolla, xhami dhe ndërtesa të tjera publike, ndërsa të tjerë u strehuan në hotele që hapën dyert falas për të prekurit.
Mirëpo, furnizimi me ushqim ka qenë i vështirë për t’u realizuar për të gjithë.
Një stuhi dimërore ka bërë pothuajse të pakalueshme rrugët e rajonit, disa prej të cilave janë dëmtuar rëndë nga dridhjet. Shumë aeroporte janë mbyllur, me pista të cilat duhet të riparohen.
“Deri tani kemi pirë supë, por kjo nuk është e mjaftueshme”, tha Mehmet Cilde, 56 vjeç dhe baba i 6 fëmijëve.
Ai shpreson se komuna eventualisht do të gjejë një zgjidhje dhe t’i furnizojë të prekurit me ushqim, mirëpo ai tregoi se deri më tani nuk kanë marrë ndonjë informacion.
Vetëm me nga një batanije
Situata është edhe më e rëndë për Filiz Cifcin. Përderisa ishte duke pritur në radhë, në rrugën nga hoteli Hilton ishte krijuar një rend i gjatë pritjeje për të marrë nga një pjate supë Ajo dhe tre fëmijët e saj, që u larguan nga shtëpia e tyre para agimit të së hënës me vetëm tri batanijet dhe telefonat e tyre, preferuan ta kalonin [pa ngrënë] një shujtë sesa të prisnin në erë dhe shi të ftohtë.
“Ne kishim vetëm çaj dhe kafe dje në mbrëmje, asgjë tjetër” tha ajo, me shami dhe tunikë vjollce, e ulur afër banjës së hotelit, ku familjet marrin ujë të pijshëm.
Ajo nuk e di nëse fëmijët e saj do të kenë mjaftueshëm për të ngrënë të martën dhe në ditët në vijim.
“Për momentin nuk kemi asgjë tjetër përpos batanijeve… së paku kemi ujë të pijshëm”, u shpreh ajo.
